Wakker liggen

Je ligt in bed. Je zucht. Je draait je een keer om. Je zucht nog eens. Je woelt als een wokkel door het bed. Je duwt je vriend er per ongeluk bijna uit. En vooral: je ligt wakker te zijn. En als jij het niet bent, dan zal Facebook de volgende ochtend het bewijs leveren dat potverdomme, iemand anders geen oog dicht heeft gedaan. Maar ik vind wakker liggen soms best fijn.

Kleine bijkomstigheid

Het enige nadeel is dat ik altijd wakker lig voor een tentamen, of als ik om 05:30 ’s ochtends moet opstaan voor college, of als ik bijvoorbeeld weet dat ik maar drie uurtjes heb om te slapen en mezelf toespreek dat ik maar drie uurtjes heb om te slapen dus dat ik nu ècht moet gaan slapen (ik weet uit ervaring dat je dan dus niet zult slapen). De volgende ochtend moet ik mezelf dan uit bed slepen en godzijdank draag ik een grote, opvallende bril waardoor ik niet aan de slag hoef met drie lagen foundation (of gebruik je concealer tegen wallen?).

Op zulke dagen zit ik er dus duidelijk niet op te wachten. Maar soms kan ik niet in slaap vallen, zelfs al ben ik nog zo moe, of word ik midden in de nacht wakker en doe ik geen oog meer dicht, en dan vind ik het stiekem fijn om wakker te zijn.

Dromen, kijken, luisteren

Dan kan ik, in plaats van piekeren, even verdrinken in mijn dromen zonder dat ik daarna – heel gênant – midden in een gesprek op iets inhaak waar alleen ik het in mijn dromerige hoofd over had. Dan luister ik naar mijn vriends ademhaling, hoe de lucht tussen zijn lippen door ontsnapt (wat best een beetje grappig klinkt). Kijk ik naar zijn bewegingen ook al zie ik geen hand voor ogen en ligt hij ’s ochtends in precies dezelfde houding als toen hij ging slapen. Tenminste, als ik niet zo wild door het bed gewoeld heb dat hij gedwongen werd om eruit te gaan en aan de andere kant weer in te stappen. Kruip ik soms tegen hem aan (oké, het liefst altijd maar ik ben dus nogal wild èn als ik slaap, dan slaap ik. Nogal flauw als ik dan op zijn arm ben gaan liggen en hij er vervolgens geen gevoel meer in heeft).

Maar wat ik echt het allerfijnste vind, is dat ik me dan besef (waarschuwing: dit wordt klef!) dat ik naast de liefste en leukste persoon op aarde lig en dat hij de eerste is die ik ’s ochtends zie en hoor, iedere dag weer. Dan voel ik me zo intens gelukkig. Dan is wakker liggen best fijn.