Categorieën
Columns

Waarom spierpijn zo lekker is

Wie kent dat gevoel niet? Dat je nog half slapend een been uit het bed zwaait en spontaan wakker bent door de trekkende pijnscheuten die door je benen gaan. En je buik. En je rug. Spierpijn: de gratis souvenir nadat je je voor het eerst in twee maanden weer naar de sportschool hebt gesleept.

Ik strompel de trap af en vraag me af waarom ik in hemelsnaam op mijn zwaarste niveau moest sporten. Na een stop van twee maanden. Hier in het trappenhuis had ik de afgelopen weken al de conditie van een slak en kwam ik boven aan alsof ik net de marathon had gelopen – hoe kon ik op het heldere idee gekomen zijn om gewoon hoppa, te beginnen waar ik was gebleven? Kijk, dat de flink gerimpelde dames met theezakjes vermoedelijk nog zwaarder trainen dan ik is weer een ander verhaal.

Hint

Het was nu niet zo dat het allemaal koek en ei was toen ik na twee maanden weer op de apparaten stond te sjorren. Zo leek het trouwens wel. In eerste instantie dan. Ik ging zelfs 140 op de cross trainer! Ik bedoel, wauw, wie zou daar nu niet van onder de indruk zijn? En dat op niveau 5. Maar aan het eind van die tien minuten (toen ik er nog maar zes hoefde) haalde ik met moeite net de 120, het minimale dat ik moet halen. En erbij hijg als een hond. Misschien was dit wel een hint van mijn lichaam…

Billen en blaren

Zo ging het mijn hele programma. Nu is het zo’n typisch geval ‘wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten.’ Snap ik best. Maar als ik blijf zitten en dan weer ga bewegen… Au. Dan word ik flink beboet door het gezweet van twee ochtenden geleden. En eigenlijk… is die spierpijn best lekker.

Over billen gesproken

Natuurlijk wil je niet dat je gezicht bij iedere beweging weer een beetje dreigt te vertrekken en het feit dat je je als een oud wijf voelt omdat je met dit programma al verrekt van de spierpijn, is natuurlijk ook niet top. Maar uiteindelijk ben ik wel als een echte bikkel op die apparaten gaan staan, heb ik zonder genade mijn hele programma doorlopen (oké, ik heb dat ene setje met vijf kilo minder gedaan, maar dat is ook alles) en probeer ik nu te doen alsof ik me top voel. Spierpijn? Zeg, ik ben toch zeker geen meisje? En hé, die spierpijn betekent alleen maar dat mijn spieren hard aan het werk zijn. Wedden dat ik straks strakke killerbillen heb? Dat is waarom spierpijn nou zo lekker is. Omdat ik goed bezig ben geweest, en omdat ik me daardoor straks goed voel en straal.

Powervrouw

Ik voel me nu gelijk een topsporter. De Olympische Spelen in Rio staan al genoteerd in mijn agenda. Ik bedoel, je weet nooit. Als ik dit vasthoud, dan… Hoe dan ook, ik ben wel een beetje een powervrouw nu. Zo één die gewoon gaat, zweet en een beetje pijn heeft. Om vervolgens morgen weer te gaan, te zweten en een beetje minder pijn te hebben. Want ik ben geen meisje. Ik ben een powervrouw die zich niet laat kisten door zeurende spiertjes. Kom nou zeg.

9 reacties op “Waarom spierpijn zo lekker is”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *