Waar de vriezer uitbikken goed voor is

Misschien vraag je je wel af waarom ik in hemelsnaam de vriezer uit zou bikken. IJs en kou zijn toch precies wat je van zo’n ding verwacht? Dat zou je tenminste denken, tot die ochtend dat je er brood uit wilt pakken en de vriezer in de IJstijd blijkt te verkeren. Oeps.

Ik nam me voor om de volgende dag de koelkast en vriezer te ontdooien en vervolgens te onderwerpen aan een grondige schoonmaakbeurt. Die dag was gisteren en begon goed, want ik was de vorige avond vergeten om onze andere koelkast (in de studeerkamer, dé plek voor een koelkast) aan te zetten. Hup, koelkast twee aan en wachten. Of toch niet? Ik besloot dat de ramen aan zowel binnen- als buitenkant best gezeemd konden worden en even later had ik dezelfde HD-ervaring als toen ik mijn nieuwe bril kreeg (of wanneer ik die gepoetst heb, doet ook wonderen). Het kon me allemaal niet glanzend genoeg en dus leefde ik me uit op onze glazen binnen- en buitentafel, waarin ik er beter uitzie dan in een spiegel, zo schoon zijn ze. Ik jetste de stofzuiger door het huis heen om het dennenbos op de vloer op te ruimen (dag prachtboom!) en ach, waarom zou ik niet ook de oven even schoonmaken?

Witter dan wit

Daarna kwam eindelijk het moment waarop ik met mijn megaspierballen – die later nog goed van pas zouden komen – de inhoud van zowel koelkast als vriezer naar boven moest verhuizen. Terwijl ik alle handdoeken die ik kon vinden uitspreidde voor de vriezer, begon ik vast met de koelkast, die nu sprankelender wit is dan de tanden van een tandpastareclamemodel. Maar ja, nu die vriezer nog.

Bikkelhard bikken

Wat een verfoeilijk [vul hier een scheldwoord naar keuze in] klusje is dat toch, en dat terwijl het maar twee lades en een supervriesvak zijn. De grote lade (dat zul je altijd zien) leek een verticale ijsbaan aan de buitenkant en een ijsoerwoud aan de binnenkant. De la was er weliswaar zo uit, maar het heeft heel wat uren bikken en pannen kokend water gekost voordat het eindelijk ijsvrij was. Dan heb ik het nog niet eens over dat supervriesvak gehad dat niet open te krijgen was en dat, toen het open was, ook nog eens een heel kleine ruimte waar je niets in kan stoppen erboven had, en waar natuurlijk wel een megabrok ijs tussen kon. Na uren bikken – en ik overdrijf dit keer niet – stond ik op. Mijn rug leek uit elkaar te vallen, ik was zelf doorweekt van al het ijs (maar heb onze vloer gelukkig weten te redden met de halve handdoekenkast) en leek verder in alle opzichten een oud wijf dat kraakte aan alle kanten. Ik vervloekte de vriezer nog een keer.

Waar het goed voor is

Om de motivatie erin te houden, bedacht ik me het nut van de vriezer uitbikken. Het moet toch ergens goed voor zijn? Zo kon ik perfect al mijn woede en agressie afreageren en als je die nog niet hebt wanneer je begint, dan komt dat vanzelf wel als je bezig bent. Wil je die extra’s kerstkilo’s kwijt? Ga een dagje flink schoonmaken en sla vooral de dichtgevroren vriezer niet over, want daar gaat een hoop energie in zitten. Zo heb ik nu, de ochtend erna, flinke spierpijn. Zelfs in mijn kaken en die heb ik niet eens gebruikt. Kortom, het is goed voor een work-out en het kweken van spierballen. Als je op zoek bent naar gecrusht ijs, dan zit je goed. Ik had meer dan een emmer vol. Voor het geval je kreeft wilt maken, ofzo, of voor in een lekkere cocktail die je echt verdiend hebt na zo’n intensief klusje. Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Het is dus goed voor agressiemanagement, een stevige spierballen work-out en gratis gecrusht ijs, maar het beste is nog wel dat voldane gevoel als je dat monster eindelijk helemaal schoon hebt. Ha! Even waan je je een echte (schoonmaak)held. En het is goed voor een blogje. Dat blijkt maar weer.