Vrijdag de 13e en geluk

We draaiden de A6 op en de auto’s voor ons vlogen in de remmen; er stond een auto met pech op de vluchtstrook. Niet veel later troffen we nog een auto met pech aan, en nog één en vervolgens nog acht pechvogels. Maar ja, het was dan ook vrijdag de 13e.

Zul je net zien

Vrijdag de 13e: een dag die gekenmerkt wordt door ongeluk, pech en natuurlijk een vleugje bijgeloof. Nu geloof ik daar zelf niet zo in, zelfs niet nadat ik het aan den levende lijve heb ondervonden toen ik op vrijdag 13 juli 2012 zakte voor mijn rij-examen; dat had de dag ervoor of de maandag erna ook kunnen gebeuren. Natuurlijk zat ik daar niet op te wachten en dacht ik “zul je net zien,” maar ik wijt het niet aan vrijdag de 13e.

Extra geluk en toeval

Dat neemt natuurlijk niet weg dat je hoopt op een beetje extra geluk als je al een paar keer pech hebt gehad met iets en je dan op “de pechdag” een nieuwe poging doet. Het zien van allemaal auto’s met pech langs de A6 op vrijdag de 13e is dan natuurlijk niet heel bemoedigend – ook niet als je niet in vrijdag de 13e gelooft. Dan lach je het een beetje weg, dat het stom toeval is (is het ook), maar zeg je stiekem ook een keertje extra tegen jezelf dat het echt stom toeval is; dat het geen pechdag is, maar een gewone vrijdag zoals alle andere.

Kittens kijken

Maar deze bewuste vrijdag de 13e was voor ons helemaal geen gewone vrijdag als alle andere. Op dat moment wisten we het nog niet, maar die avond zou ons leven gaan veranderen: we gingen namelijk kijken bij een Maine Coon cattery in de hoop daar een nieuw poezenvriendje – of in dit geval, vriendinnetje – te vinden. Uit een nestje van zeven kittens (14 weken oud) waren er nog één katertje en één poesje beschikbaar. Allebei adembenemend mooi, maar vanaf het eerste moment stal één van de twee ons hart met haar lieve, ondernemende karakter en haar energie. Toen we na drieënhalf uur (!) weer huiswaarts gingen, wisten we het eigenlijk al (het gevoel en de klik met het poesje en de fokkers waren overduidelijk), maar we zouden er voor de zekerheid nog een nachtje over slapen.

Dee Dee

De volgende ochtend belden we op: we wilden Dirty Diana een gouden mandje geven. Dit was voor de fokkers geen verrassing – zij hadden het allang door. Omdat ze veertien weken oud is, mocht ze gelijk weg. Gistermiddag nog werd ze gebracht door de fokkers, die bovendien een uitgebreid kittenpakket meenamen en best even moesten slikken toen ze haar achter moesten laten (want dat moet ook gezegd worden: fokkers die zo begaan zijn, dat is zo ongelofelijk fijn!). En dus stel ik met trots (en een hele berg foto’s van vrijdag) onze Dee Dee voor:

Dirty Diana – of Dee Dee, zoals we haar noemen – vond het allemaal reuze interessant. Ze was vanaf moment één druk met het verkennen van ons huis en zat binnen een kwartier al te spelen met het muisje van de krabton (haar favoriete speeltje, weten we inmiddels). De eerste anderhalf uur verkende ze, speelde ze, at ze, gebruikte ze de bak en heeft ze liggen dutten op twee eettafelstoelen tegelijk en op de bank. Wauw. Ze deed het fantastisch.

Lief, schattig, makkelijk

Later die avond kwam ze bij mij op de bank en heeft mijn been gemolken, om er vervolgens tevreden tegenaan te slapen. Als wij rustig zaten, kwam ze bij ons in de buurt liggen en liep ze over onze schoot heen. Aaien was plotseling toch ook wel erg lekker en uiteindelijk stond ze luid spinnend bij ons (nadat ze de krabton beklommen had). Zo lief, zo schattig en zo makkelijk.

De eerste nacht was natuurlijk een beetje spannend, maar ze heeft geen kick (of miauw) gegeven. Vanmorgen troffen we haar midden in de huiskamer aan met een volle kattenbak en een bijna lege voerbak. Wat een droom.

Dolgelukkig

En wat een droom en geluk dat we zo’n fantastisch poesje hebben mogen uitzoeken. Ze moet natuurlijk nog een beetje wennen aan de nieuwe geluiden en omgeving, maar ze is nu al bijzonder ontspannen, ondernemend en nieuwsgierig. We zijn dolgelukkig met Dee Dee en als ik haar zo op de stoel onder de piano op haar rug zie slapen, denk ik dat zij het ook al best naar haar zin heeft. Heerlijk.

Als afsluiter hieronder een flinke dosis geluk: