Ik stap in het karretje en zucht eens diep. De volgende paar seconden heb ik het gevoel alsof ik in de hel ben. Ik schreeuw de longen uit mijn lijf en denk alleen maar: is het al voorbij? Nee, want hij stopt niet; we gaan nóg een keer.
Dat was de hel van de achtbaan in Koningin Juliana Toren. Je kent ‘m misschien wel, met die rolschaatsen waar je in zit. Mijn moeder, ook een held op sokken wat betreft achtbanen, ging er zelfs in. Dat wilde best wat zeggen, dus ik ging ook. Laten we zeggen dat ik de rest van de dag alleen nog op de trampolines durfde, en dat ik vanaf die keer standaard het meisje was wat op de tassen bleef passen. Zelfs bij de achtbaan in Duinrell (waar ik ieder jaar kwam – ik heb wat afgewacht). De rolschaatsachtbaan was mijn allereerste en allerlaatste attractie ooit.
Of…
Afgelopen jaar moest ik er toch aan geloven. Of moest, moest… Ik ging met mijn vriend mee naar Walibi World. Van tevoren keek ik on ride filmpjes op YouTube om me voor te bereiden. Robin Hood zag er wel oké uit, en zelfs Goliath zou ik gewoon doen. Riep ik. En Space Shot? Nee, zoiets zou ik nooit doen.
Bang muisje
Tussen al die enthousiaste mensen (en tientallen ukkies) sta ik een beetje te bibberen als een muisje. Wanneer ik thuis filmpjes kijk lopen de rillingen over mijn rug. Verder heb ik geen hoogtevrees, hoor. Welke achtbanen bezorgen me de meeste rillingen en zijn gegarandeerd stembandenslopers?
5. Goliath in Walibi
Terug naar mijn enige keer in Walibi. Ik zou het ècht gaan doen. En ja hoor, ik ben erin geweest! Maar ik ben er ook onmiddellijk weer uitgerend. Oeps. Tsja, Robin Hood viel zo tegen. Die eerste val leek echt twintig keer langer te duren dan op YouTube, en de val van Goliath duurt op YouTube al ontiegelijk lang… Dit jaar beter.
4. Tatsu in Six Flags Magic Mountain
In het begin lijkt Tatsu nog wel mee te vallen maar wát een zieke looping zit daar in. Oja, ik durf al niet in gewone achtbanen met gewone loopings. Dus.
3. Kingda Ka Six Flags Great Adventure
+10 voor de naam. -20 voor hoe ziek eng dit ding is. Geheel onverwacht – terwijl je nog kijkt naar de voorgangers – word je afgevuurd met 206 km/u, om vervolgens een valletje van 127 meter te maken. Goliath lijkt ineens een kleuter met zijn 46,8 meter.
2. Achtbaan op de Stratosphere
Met zijn 350 meter hoog is hij het hoogst van alle gebouwen in Las Vegas. Ik zou alleen daarom al doodsangsten uitstaan. Om het nog wat leuker te maken, is er een achtbaan. Ja, bovenop die toren.
1. X2 in Six Flags Magic Mountain
Dé oh my God-achtbaan. Je ligt lekker relaxed in je stoeltje, luistert naar de muziek en geniet van het uitzicht. Je ziet niet waar je heen gaat (op dit punt zou ik waarschijnlijk al hysterisch zijn van de zenuwen), maar je weet wel dat je omhoog getrokken wordt. Ineens draait de stoel waardoor je naar de lucht kijkt. En dan komt het. De val. Maar niets is wat het lijkt of wat je verwacht, want je draait ineens de andere kant op. En zo gaat het maar door. Je hangt niet boven of onder de rails, maar naast. Niets voor mij, maar mijn vriend vond het na drie keer (!) nog steeds geweldig. De ultieme thrill seeker.
Maar…
Al die achtbanen vind ik dus angstaanjagend. Maar ik vind de Space Shot (waar ik nóóit in zou gaan) blijkbaar wèl heel tof!
3 reacties op “Top 5: Stembandenslopers”
Ik was dol op achtbanen! Ik heb een tijd een Florida gewoond en met veel plezier de pretparken bezocht. Nu heb ik mn portie wel gehad onderhand 😉
Florida, gaaf! Ik ben nog steeds doodsbang voor achtbanen 😛
Had maar die genen van je vader gehad, dan durde je overal in!