Schrijfmeisje.nl
Als het zonnetje ook maar even schijnt, verandert de Cinquecento direct in een sauna en draai ik gelijk mijn raampje open. Mijn haren wapperen terwijl de wind als milieuvriendelijke airco (zo’n geurdennenboompje heb ik niet nodig) door mijn auto waait. Modern is het niet meer, maar genieten wel.
Ik hoor het je al denken: wie gaat er nu naar een Italiaan in Spanje? Wij dus, want we zijn gek op de Italiaanse keuken en blijkbaar niet zo op de Catalaanse. Google vertelde ons waar we de beste pizza van Barcelona konden krijgen. Dat bleek, want we gingen zelfs een tweede keer.
Voor sommigen is vakantie non-stop luieren op het strand, anderen gaan fulltime mountainbiken. Ik ga graag op pad (maar niet mountainbiken, hoor), maar houd ook van relaxdagjes. Daarom bezochten we het rustige maar mooie Montjuïc met zijn Olympisch stadion, 50-meterbad, duikbad en museum.
De naam suggereert een restaurant – of eerder theehuis – met een mierzoete inrichting. Bloemetjes, hartjes, katjes. Thee in porseleinen kopjes. Met bloemtjes, natuurlijk. Pastelkleuren (vooral roze) zijn kenmerkend. Maar niet voor Princesa 23 in Barcelona. Eén blik zegt genoeg: dit is een hip en modern restaurant.
Ooit kwam mijn vriend thuis met een modieus verfblikje waar de meest hemelse lekkernij ooit in bleek te zitten. Wat een teleurstelling dat je het hier niet kan krijgen. Toen we in Barcelona waren gingen we dan ook op zoek naar Bubó. Raad eens wat? We kwamen terecht in de hemel.