Schrijfmeisje.nl
Ik weet niet wat het is, maar iedere keer als ik voor een mijlpaal ergens naartoe moet, gaat het mis met de treinen: toen ik onderweg was naar het eerste college van mijn master, op mijn eerste stagedag en ook gisteren met mijn scriptiebeoordeling. Maar het goede nieuws is dat het gelukt is, alweer!
Na een jaar hard werken heb je de eerste 60 studiepunten bij elkaar gesprokkeld en mag je (vol trots!) je propedeuse in ontvangst nemen, waarmee een deur naar de universiteit opent. Maar niet naar de Rijksuniversiteit Groningen: zij sluiten per september 2015 de deuren voor deze ambitieuze studenten. En waarom…
Er zijn dus mensen die “even een nachtje doorhalen” en dan bedoel ik niet in een kroeg, maar achter de computer voor een deadline of met de neus in de boeken voor een tentamen. Dat zou ik vorige week ook wel “even” doen.
Ken je dat, het gevoel dat je er klaar mee bent? En dan bedoel ik niet, “ik ben er echt he-le-maal klaar mee,” zelfs al ben je dat op dat punt waarschijnlijk wel, maar ik bedoel vooral het moment waarop je je laptop dicht doet en er een last van je schouders valt.
Je kent het wel, dat je een gênante fout maakt en roept dat dit nog nooit eerder gebeurd is. Of dat je ineens Paris Hilton op straat tegenkomt, ook nog nooit gebeurd. Zoiets maakte ik deze afgelopen week dus ook mee.