De meeste studenten hebben het he-le-maal gehad met hun scriptie-onderwerp na een paar maanden ploeteren. Willen er nooit meer over nadenken, als ze maar een voldoende krijgen. En dan kom ik aan. Tuurlijk, ik was het ook wel een beetje zat. En toch…
Tag: Scriptie
Hoera, het is weer gelukt!
Ik weet niet wat het is, maar iedere keer als ik voor een mijlpaal ergens naartoe moet, gaat het mis met de treinen: toen ik onderweg was naar het eerste college van mijn master, op mijn eerste stagedag en ook gisteren met mijn scriptiebeoordeling. Maar het goede nieuws is dat het gelukt is, alweer!
Nieuwe hobby: Enquêtes maken
Wat is het hier stil, hè? Dat komt door mijn nieuwe hobby: enquêtes maken. Je denkt namelijk dat je alleen “even wat vragen” moet bedenken, maar voor je het weet zit je vol enthousiasme te klikken. Zo moet je kiezen hoe je die vragen wilt stellen (meerkeuze? Drie opties? Een keuzeschaal? Een dropdown?) en of je ingewikkelde dingen wilt doen zoals mensen bij “nee” naar een andere vragenpagina sturen (spoiler: dat gaat niet gebeuren). Het allerleukste komt echter pas als de enquête online staat en de eerste reacties binnenkomen.
Hoera, het is gelukt!
Nietsvermoedend zat ik te studeren. Of beter gezegd, was ik op zoek naar motivatie om te studeren, want gisteren wilde het gewoon even niet. Ineens zag ik een mailtje verschijnen en ik durf haast te zeggen dat mijn hart even oversloeg. In films zie je mensen op zo’n belangrijk moment desbetreffend mailtje ongeopend in hun mailbox laten staan, maar ik twijfelde geen seconde en klikte.
Het is definitief ingeleverd: ik kan geen letter of komma meer veranderen. Terwijl ik dit typ heb ik lucifers nodig om mijn ogen open te houden, hangen de wallen tot op mijn knieën (alweer) en is mijn haar één grote klit door verwaarlozing. Dat is wat een scriptie dus met je doet.