Schrijfmeisje.nl
Afgelopen dinsdag gingen mijn vriend en ik dus naar de bios. Lopend. Je weet wel, met mijn haren wapperend in de wind. Afijn, we liepen dus en kwamen aan bij het cafeetje waar we eerst nog wat zouden gaan drinken. Vriendin Lia stond al te wachten. “Zijn jullie niet met de fiets?”
“Wees creatief en schrijf één pagina,” luidde de creative writing-opdracht voor één van mijn vakken dit jaar. Dus ik deed wat ik het liefst doe: een foto uitzoeken en daar een verhaal bij bedenken.
Soms heb je zo’n dag waarop je je ’s ochtends uit dat comfortabele, warme bed moet slepen. Goed, in de winter misschien iets vaker dan “soms,” maar dat terzijde. Zo’n dag waarop je een fantastische planning hebt en waarop je inderdaad heel, heel veel gedaan krijgt (maar natuurlijk niet wat op de planning stond). Zo’n dag had ik vandaag.
Je kent het wel, dat je een gênante fout maakt en roept dat dit nog nooit eerder gebeurd is. Of dat je ineens Paris Hilton op straat tegenkomt, ook nog nooit gebeurd. Zoiets maakte ik deze afgelopen week dus ook mee.
Communiceren. We doen het de hele dag door dankzij social media en de beschikbaarheid ervan op praktisch iedere telefoon die geen Nokia 3310 meer is. Sowieso: dankzij die mobiele telefoons zijn de traditionele briefjes die je aan elkaar doorgaf uitgestorven en met slechts twee vingers houd je je vriendinnen tegenwoordig van alles op de hoogte. We communiceren als de beste.