Ze lijken me altijd aan te staren en te smeken: “Draag ons!” Maar zoals ik eerder al schreef gaat de eerste prijs voor Elegant op Hakken Lopen niet naar mij en dus staan ze vaak wat stoffig te worden in mijn kledingkast. Tot die keer dat ik een gelegenheid heb. Dan weet ik niet hoe snel ik ze uit de kast moet trekken om mijn voeten in deze muiltjes te schuiven en zo te transformeren in een niet-wiebelende wonder woman. Gisteren was het eindelijk weer zo ver.
