Supermarktliedjes

Zaterdag. Typisch zo’n dag waarop de hele stad op precies hetzelfde tijdstip als jij boodschappen blijkt te doen. Denk aan files met volgeladen karren, de nodige hysterische huisvrouwen die koopjes inslaan á la Extreme Couponing en elkaar haast de haren uit het hoofd trekken en vergeet de dosis krijsende kinderen niet. Het laatste waar je op zo’n moment op zit te wachten is dat er één of ander zeiknummer door de winkel klinkt.

Zo liep ik laatst door de supermarkt terwijl mijn mandje op zijn wieltjes als een trouw hondje achter me aan sjokte en braaf droeg wat ik erin mikte. Ineens werd mijn mand geramd door een winkelwagen, en dat terwijl ik nota bene van rechts kwam! Goed, ik geef toe dat ik niet iemand ben die als een slome slak op haar gemakje boodschapjes doet. Ik race door de winkel zoals The Stig dat zou doen en maak er nog net geen sport van om met een nieuwe rondetijd de winkel weer te verlaten.

Geparkeerde karretjes

Op zaterdag gaat dat allemaal anders met het halve land in dezelfde supermarkt waarbij karretjes een nog grotere bult aan boodschappen hebben dan een dromedaris aan vet. Je hebt de mensen die net zo gehaast zijn als ik – levensgevaarlijk – en mensen die op hun gemak het karretje in het gangpad parkeren, de deur van de koeling open doen en na drie minuten besluiten dat ze eigenlijk de yoghurt uit dat andere schap nodig hebben. En jij staat maar te wachten.

Krijsend kind

Dan bestaat er nog het geval “krijsend kind.” Het kan zomaar gebeuren dat een kind geen plakje worst mag aannemen van de slager omdat ’s ochtends het ontbijt niet werd opgegeten. Sommige kinderen accepteren dat en lopen weg. Met een teleurgesteld gezicht, dat wel. Er zijn ook kinderen die dat anders aanpakken, zoals het exemplaar dat zichzelf dramatisch op de grond stort en ervoor zorgt dat de hele winkel weet dat er iets aan de hand is (en als het even kan, ook wát er aan de hand is). Daar sta je dan, je ongemakkelijk te voelen voor de rood aangelopen ouder.

Nieuwe mentaliteit

Maar goed, laatst. Na mijn mandbotsing besloot ik het een keer wat rustiger aan te doen. Ik had immers vrij, wist nog niet wat ik ging eten en zou rustig de tijd nemen in plaats van de winkel als een malle doorsjezen. Appel hier, banaan daar en zo veranderde mijn winkelmand in een groente- en fruitmand. Het beviel me eigenlijk wel.

Het zou toch niet?

Ik spitste mijn oren terwijl ik nauwkeurig een avocado onderzocht. Het zou toch niet…? Het moest haast wel. Ik herkende de klanken direct en niet veel later hoorde ik de welbekende tekst met het nog veel bekendere refrein.

“From Sarah with loooove…”

Als supermarktliedje. Even serieus. Dit is typisch zo’n nummer dat de dramatiek van het krijskind alleen maar aanvult. En misschien stimuleert het sommige mensen om vooral snel een zak M&Ms mee te nemen en met een dekentje een jankfilm te gaan kijken, maar ik wil vooral zo snel mogelijk de winkel uit. Zelfs als het een nummer is dat ooit mijn lievelingsliedje was (zoals “From Sarah with Love”).

We willen juist liedjes die vrolijk zijn, waardoor we met een glimlach op ons gezicht door de winkel lopen en maar blijven kopen. Gewoon gezellige nummers. Alsof het een feestje is en we in één of ander sjiek winkelcentrum lopen zoals ik me dat voorstel bij de malls in Amerika (als ik de films moet geloven). In werkelijkheid draaien ze altijd nèt het verkeerde nummer. Alles van Sophie Ellis-Bextor bijvoorbeeld en ik kan me voorstellen dat ouders niet zitten te wachten op een ongecensureerde versie van Lily Allen’s “Not Fair” (wèl een leuk nummer, trouwens). Ik doe een wilde gok dat ze “Candy Shop” ook niet heel erg kunnen waarderen. Mocht Jan Smit opstaan of André Hazes voorbijkomen, dan ren ik zelf ook zo snel mogelijk de winkel uit.

En dan het ergste nog: zelfs al luister je de hele dag naar jouw eigen muzieklijsten, dat ene supermarktliedje van die ochtend blijft hangen. In bed lig je nog steeds met “Hey, Soul Sister” in je hoofd. Dat is haast nog erger dan een nachtmerrie.

Misschien wordt supermarktshoppen wel nooit mijn hobby.

Wat is volgens jouw het ideale supermarktliedje en welk nummer moeten ze absoluut (het liefst vandaag nog) verbannen in supermarkten?