Categorieën
Studie

Scriptie schrijven: Hoe verschrikkelijk het in werkelijkheid is

Het is definitief ingeleverd: ik kan geen letter of komma meer veranderen. Terwijl ik dit typ heb ik lucifers nodig om mijn ogen open te houden, hangen de wallen tot op mijn knieën (alweer) en is mijn haar één grote klit door verwaarlozing. Dat is wat een scriptie dus met je doet.

Voor de meesten is de scriptie het meest gevreesde onderdeel van de hele studie. Het zou zo moeilijk zijn, voldoendes halen is onmogelijk en een onderwerp bedenken al helemaal. Goed, in dat laatste kan ik me wel een beetje vinden. Iedereen haat scriptie schrijven en het scriptie schrijven lijkt hen even goed te haten. Je mag blij zijn als je er levend vanaf komt. Mocht je je zorgen maken, de symptomen zijn StudieOntwijkend Gedrag, stress, hyperventileren bij de woorden “scriptie” en “afstuderen” en het fenomeen slapen niet meer kennen. Als je daar last van hebt, dan weet je dat het eigenlijk al te laat is.

Tenminste, als je de horrorverhalen moet geloven.

Wat ik dacht

Ik zag totaal niet op tegen mijn scriptie. Op het hbo heb ik er niet eens over nagedacht en op de uni had ik er in het eerste jaar zelfs al zin in. Nachtmerries? Ben je gek. Ik had tientallen ideeën, wist precies wie mijn begeleider zou worden en had diegene al praktisch aan het einde van jaar één gestrikt. En ach, een scriptie zou toch gewoon een groot essay zijn?

Bevalling

Wist ik veel dat die gedachtegang net zo naïef was als dat van een meisje dat zegt: “Ach, wat maakt het nu uit als we het één keer zonder condoom doen?” De talloze documentaires over deze meisjes zeggen genoeg, denk ik. Mijn scriptie bleek namelijk ook nog een hele bevalling. Eerst het onderwerpdrama en daarna natuurlijk het feit dat ik voor mijn begrippen enorm laat begon, want volgens mijn eigen planning zou ik het onderwerp al voor de zomervakantie rond hebben en het definitieve onderzoeksplan voor blok 2 afronden. In werkelijkheid kwam ik twee maanden geleden – toen we al in blok 2 zaten – met een proposal en moest ik gaandeweg dat plan bedenken. Maar in de kerstvakantie, zei ik tegen mijn begeleider, zou ik helemaal niets doen. Maar dan ook echt niets.

Ideale kerstvakantie

Toch zat ik op dag één achter de computer in plaats van op Berghem. Terwijl iedereen zijn roes uitsliep op 1 januari, sleepte ik mezelf uit bed om verder te gaan met de scriptie. Lijkt me duidelijk hoe de rest van mijn vakantie eruit zag en dat dit natuurlijk hét toonbeeld is van de ideale kerstvakantie.

Ontspannen? Wat?

Ineens is daar de dag dat je op verzenden klikt en dat je weet dat er nu geen weg terug is. Vandaag ben ik bevallen van “The Clarkson Controversy: the Impact of a Freewheeling Presenter on the BBC’s Impartiality, Accountability and Integrity.” Misschien is dit wel de rust die kersverse ouders ervaren als hun kerngezonde kindje tevreden ligt te slapen. Het dringt tot me door: ik kan ontspannen. Een hele week. Dat heb ik best verdiend na alle tijd en energie die ik in mijn scriptie gestoken heb en natuurlijk het vak dat ik volgde.

Maar hoe verschrikkelijk was het echt?

Stiekem viel het best mee, maar op het moment dat je kritisch moet reflecteren op je eigen schrijven terwijl je je werk praktisch kunt citeren, dan ben je er echt wel klaar mee en lijken het de 45 meest verschrikkelijke pagina’s van je leven. Tot je die 7.771 woorden ingeleverd hebt, want dan valt er een last van je schouder. Zo. Nog twee vakken en dan heb ik die Bachelor in mijn zak. Als beloning heb ik me vanochtend maar alvast ingeschreven voor een Master.

De getallen

Aantal woorden: 7.771
Aantal geanalyseerde columns: 22
Aantal bronnen: 69
Aantal liters thee: Veel
Favoriete gedeelte: De titel
Aantal waxinelichtjes voor gezelligheid: De zak met 100 stuks is bijna leeg
Hoeveelheid opluchting: oneindig

17 reacties op “Scriptie schrijven: Hoe verschrikkelijk het in werkelijkheid is”

Gefeliciteerd hoor, ga nu maar even genieten en uitrusten,ik zou met een 7 ook erg tevreden zijn ,maar wat mij betreft krijg je een tien met een griffel!!!!!!!!!!!!!!!

Bij Engels heb je de één blok de tijd (= twee maanden) voor een scriptie tussen de 7.000 en 8.000 woorden (idealiter 7.500). Belachelijk weinig want je moet zo veel info in zo weinig woorden proppen. Hoorde dat ze bij Theater, Film en Televisiewetenschappen zelfs maar 5.000 woorden hoeven in hetzelfde tijdsbestek. Bij Geschiedenis krijgen ze één blok voorbereiding en dan één blok schrijven (12.000 woorden). Ik denk dat ik over een jaar (want dan begint het festijn weer) flauw ga vallen van het aantal woorden. Maar goed, zit schrijven niet in ons bloed?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *