Schrijfmeisje 3.0

Kleine meisjes worden groot. Dan kun je niet meer aankomen met een Kinderlinesblog, ook niet als je stiekem best klein gebleven bent. Er moest een echte blog met een eigen domeinnaam komen. Vijf jaar geleden is het alweer. Tijd voor iets nieuws.

Ik zat met mijn vriend op de bank. Het was februari 2012 en ik was al weken aan het nadenken over een blognaam en -niche. Wilde ik over boeken schrijven of over eten? En hoe kon ik er dan voor zorgen dat ik niet de zoveelste boeken- of foodblog zou zijn? Toen ik cliché variant #384 op “kookprinsesje” opperde, zei mijn vriend: “Waarom niet gewoon schrijfmeisje? Waarom niet gewoon over van alles schrijven?” Drie clicks later was ik een eerste eigen domein rijker en ging ik aan de slag.

Ik downloadde WordPress, installeerde een standaard thema en zette het logo dat Tove Hofstede schilderde erboven, als de piek op de kerstboom. Nou goed, wellicht meer als de eerste kunstkerstboom die je op je slaapkamer zette als kind; de lay-out had nog net geen lichtgevende kerstbeertjes in de rechterkolom staan. Dat drukte de pret echter niet en ik begon enthousiast dagelijks blogjes te tikken.

Schrijfmeisje 2.0

Blijkbaar was ik – tot mijn eigen grote verbazing – niet de enige die dat leuk vond. Achter de schermen zag ik de bezoekersaantallen namelijk gestaag groeien en ik ontving steeds meer reacties. Alleen die lay-out, die bleef me dwars zitten. Ik kon mijn geluk dan ook niet op toen ik in december 2012 een oproep zag staan op Deliciae: Naomi zocht iemand voor wie ze een thema mocht ontwerpen. Zo geschiedde Schrijfmeisje 2.0, zoals jullie Schrijfmeisje de afgelopen vier jaar gekend hebben. Het geschilderde logo van Tove Hofstede kwam eindelijk tot zijn recht en het zachtgele kleurenpalet met roze accenten werd het visitekaartje van Schrijfmeisje.

Inmiddels is het 2017 en zijn er veel dingen veranderd. Ik ben afgestudeerd, werk fulltime en schrijf niet meer dagelijks. Het internet is minstens zo veel veranderd: alles moet responsive en mobile-first. En ja, Schrijfmeisje 2.0 was in zekere zin responsive, en ja, ik hield nog steeds van de lay-out; dat was immers een groot onderdeel van mijn online identiteit. Maar net zoals ik mij als twintiger niet meer mezelf voel in de kleding die ik als tiener droeg, zo begon dat ook met Schrijfmeisje 2.0 te voelen. En dus besloot ik te gaan knutselen.

Tadaaa: Schrijfmeisje 3.0!

Dat knutselen heeft wel twee jaar geduurd tussen alle bedrijven door, maar hier is ‘ie dan: Schrijfmeisje 3.0. Deels geknipt en geplakt uit het thema van Beauty Is Not a Number (ontworpen door Deliciae), waar ik een eigen Schrijfmeisje-sausje overheen gecodeerd heb (alles from scratch maken leek heel leuk maar PHP was dat totaal niet na tig pogingen). De kers op de taart is een gloednieuw logo, gemaakt door illustrator Sabina Niazi.

Schrijfmeisje 3.0 komt niet alleen met een nieuwe lay-out, maar ook met een nieuwe insteek: slow blogging. Van de ene dag iets meemaken en er de volgende ochtend over bloggen naar rustig de tijd nemen voor het schrijfproces (ook als dat betekent dat het weken later pas een keer online komt). Een keuze die ik maak niet (alleen) omdat het moet, maar gewoon omdat het… (sorry, flauw). Omdat het bloggen die te grote kerstboom was waar je een stuk af moet zagen. Dat doet pijn. Maar daarna kun je ‘m wel beter versieren. Omdat de kerstboom dan beter in je huis past. Omdat dit nu beter bij mijn leven past.

Welkom op Schrijfmeisje 3.0!