Sloom, suf en saai: dat is het imago van schildpadden. Maar als je mij een beetje kent, dan weet je misschien wel dat ik schildpadden alles behalve dat vind. Dat ze me fascineren. Dat ik het liefst ook hier een terrarium zou hebben met twee schillies.
Waarom? Omdat ze – ja, serieus – echt heel cool zijn. Afgezien daarvan zijn het ook gewoon makkelijke huisdieren. Je hebt geen kind aan ze. Ze poedelen een beetje in het water, zonnen op de kant en ze eten. Jouw rol is ernaar kijken, eten geven en af en toe het aquarium schoonmaken. In een vijver hoef je zelfs dat niet te doen. Je schildpad zal niet gaan verharen (dus je hoeft ook niet zes keer per dag te stofzuigen) en die paar keer dat hij wat velletjes verliest, ach, dat is ook een fluitje van een cent. Je hoeft ‘m niet in de stromende regen met windkracht tien uit te laten, en dagelijks een halfuur onder z’n kin krabben is ook geen vereiste. Hij is net zo gelukkig met af en toe een glibberige regenworm of gedroogde minigarnaal die hij met plezier aan stukken trekt. Easy-peasy dus, zo’n schildpad.
Maar wat maakt ze nu zo cool? Om te beginnen is alles wat ze doen schattig of grappig. Eén van de twee, in ieder geval. En dat zorgt voor gesprekstof. Zo was ik laatst bij mijn ouders en zat ik met mijn moeder bij de vijver. Geloof me, onze schildpadden zorgen voor heel wat spanning en sensatie.
Spanning en sensatie
Ik greep gelijk mijn kans en besloot ze op de foto te zetten. Naamloos (hij is pas een maandje of twee bij ons in de vijver en heeft nog geen naam) zat te chillen op de brug, terwijl Schillie (de kleine) en Stoffel (die andere dus) zaten te ‘zonnen’ op de kant. Het begon er al mee dat Naamloos nog niet echt gewend is aan mensen en hij bleek bovendien behoorlijk cameraschuw. Schildpadden sloom? Hij is het bewijs dat ze wel degelijk snel kunnen zijn. Ik had amper afgedrukt of we zagen hem vol tegen het hek knallen in zijn supersnelle vluchtpoging. Plus vijf minuten gesprekstof, want een beetje grappig en onverwacht was het wel.
Brood in soep, maar dan anders
Vroeger voerden we ze zelfs katten of hondenvoer, maar omdat we inmiddels weten dat dit slecht is, doen we dat niet meer. Toch heel vermakelijk, zo’n intiem momentje met je schildpad. Er zijn trouwens heel wat lepeltjes in de vijver verdwenen. Maar zelfs nu ze gewoon schildpaddenvoer eten (van die korrels die erg lijken op brood dat te lang in soep gelegen heeft) is een feest. Wij hoeven er geen moeite voor te doen, maar zij wel. Ineens zit er weer eentje vast: hij kan niet verder om bij dat ene korreltje te komen. Dat er een millimeter bij hem vandaan nog een kersverse korrel dobbert, deert niet. Hij wil die ene korrel en probeert wanhopig verder te zwemmen. Best een beetje zielig, maar stiekem ook heel komisch. En je kan heel, heel lang praten over zulke taferelen.
Reageren
Ze reageren ook nog eens op je! Als we met het lepeltje op de kant tikten, dobberden ze binnen drie tellen rond in het ondiepe gedeelte. Lise’s schildpadden zijn heel gehecht aan haar. “Ze beginnen om acht uur ’s ochtends al te plonzen voor gedroogde garnalen. Acht uur! WHY?!”
Supercool
- Dat ze een eigen huis bij zich hebben.
- De manier waarop ze zichzelf terugtrekken in dat huis. Hoe handig zou zo’n nek zijn?!
- De autoriteit die ze uitstralen als ze op de brug zitten en de postbode komt eraan.
- Hoe ze met een megaplons zichzelf in het water laten storten.
- Hoe ze op de kant proberen te komen. En dan vooral de moeizaamheid, met een haast triomfantelijke blik als ze eindelijk omkantelen (als een soort wip).
- Dat ze met hun poten naar achteren gestrekt zonnen (vaker wel dan niet).
- Omdat ze het liefst op elkaar stapelen (als ze met meerdere zijn) om zo te zonnen.
- Eerst zijn ze vier centimeter. Een paar jaar later heb je zo’n knoepert als hierboven.
- Het zijn de meest quirky amfibieën.
- Voor mensen die out of the box denken en genoeg hebben van Bollie de hamster.
9 reacties op “Schildpadden: Wat je nog niet wist”
Ik heb eens opgepast in een reptielenwinkel.
Toen ik de slangen aan het voeren was, hoorde ik een vreemd geluid van voor uit de winkel. Bang voor inbrekers was ik (wat ben ik ook een bangepoeperd).
Anyway. De 2 schildpadden hadden seks. Wat zijn het toch geweldige dieren. 🙂
Hahaha dat moet heel bizar geweest zijn!
Doet me trouwens herinneren aan die keer dat ik dacht dat hier een inbreker was (terwijl het redelijk onmogelijk is). Bleek dat ik de kat op het balkon had opgesloten en hij wilde naar binnen. Ik ben dus net zo’n bangepoeperd 😉
Ik vind de naam van jou schildpad echt zo cool. SCHILLIE. Hoe goed bedacht haha xD Super artiekel Laura, hier ga ik even iedereen naar toe verwijzen. Spreading the lovee !
Super hé, sinds een paar maand heb ik hier ook een aquarium met een stel schildpadden. Ik heb ze Suske en Wiske genoemd. =)
Ze lijken me super cool, even een rectificatie, de nieuwe zit er al weer een jaar.Heel leuk artikel.
Wat een leuke blog heb je! Je schrijft echt heel leuk! Wij hadden vroeger op de basisschool van ons klassegeld een schildpad gekocht. Schijnt nog steeds te leven bij iemand in de vijver! Ik volg je op bloglovin 🙂
Ah dankje, wat lief!
En wat cool dat ‘ie nog leeft 😀
Mijn schildpadden slopen de boel vrouwtje heet Flip omdat als je haar aanraakt flipt ze logisch ik heb de schildpadden bij mensen weg gehaald ze werden verwaarloost en mishandelt en de kleine mannetje heet gijsje waarom omdat m’n beste vriend zo hete toen ik klein was Flip word aardig groot ik gok dat ze al 10 jaar oud is en geisje is 5 jaar oud ik moet zegen dat ze niet altijd leuk zijn ze maken een hoop lawaai en ik ga binekort een groot vijver aanleggen want Flip de vrouwtje word ontiegelijk groot tot nu toe rij ik elke keer met Flip in m’n mandje naar een vijver in de polder gebied en daar laat ik haar dan zwemmen als het warm weer is en ze vind het echt het einde maar het moet wel want ze word echt groot en heb nog geen plek voor der om verder te groeien dus doe ik het op die manier
Allemaal goed en wel, de buren hebben er eentje bij ons komen brengen die ze gevonden hadden in hun tuin, en aangezien wij een redelijk grote vijver hebben dachten ze dat die bij ons beter af zou zijn.Nu onze tuin is redelijk goed afgesloten, toch ontsnapt ze toch nog eens, en wat doe ik daarmee in de winter, ken mensen die er twee hebben en die laten die gewoon zitten, ze is wel al redelijk groot, haar schild heeft al 20cm diameter, ze kreeg de naam Charlotte.