Voldaan ploffen we neer in de stoelen van deze knusse pizzeria. Wat is nu een betere manier om het weekend af te sluiten? Goed, we zijn hier vooral omdat we geen boodschappen hebben gedaan. Maar toch.
Mijn enige eis is dat het gezond is, zelfs al heb ik nauwelijks festivalzooi naar binnen gewerkt. Jullie snappen natuurlijk dat pizza de meest voor de hand liggende keuze is met deze eis…
Het restaurant
Pompei is een schattig restaurantje met veel Mediterrane schilderingen. Wat ik vooral leuk vind, is de open keuken en mijn prominente uitzicht daarop. Ik zie de ene pizza na de andere calzone de oven in schuiven. Gelukkig krijgen we een mandje met warm brood en huisgemaakte kruidenboter, want het kwijl – sorry, water – liep me in de mond (nee, nog net niet erlangs dus) bij het zien van al dat Italiaanse heerlijks.
Het voorgerecht
Cliché en voorspelbaar, ik weet het. Maar als je zin hebt in caprese en je hebt de keuze, wat doe je dan? Zelfs de artisjokken met kaas uit de oven wisten me niet te verleiden. Het bord is geen kunstwerk, maar dat wil ik ook niet bij een traditionele Italiaan. Het is eenvoudig opgemaakt met een speels kringeltje balsamicoreductie. De bruine balsamicovlekken op de buffelmozzarella (jammie!) zijn iets minder charmant, maar de smaak maakt dat helemaal goed. De mozzarella is zacht, de tomaten vers en de dressing heeft een licht balsamicozuurtje dat mooi contrasteert met het zoete van de reductie. Een prima caprese die mijn honger naar mozzarella weet te stillen. Mijn vriend ging voor carpaccio en hoewel ik maar één hapje geproefd heb, kan ik alvast verklappen dat deze ook lekker de smaakpapillen prikkelt.
Het hoofdgerecht
Drie maal raden: pizza! Bonuspunten voor Pompei, want niet alleen hebben ze pizza’s met artisjokken, je kan ook nog eens je pizza geheel zelf samenstellen. Zo vulde ik mijn buikje met een tomaten-rucola-artisjokken-mozzarella (een mens kan nooit genoeg daarvan eten) pizza. De bodem was flinterdun (zoals het hoort) en werd gesierd door een luchtige maar knapperige rand. Belegd met verse ingrediënten, en dat proef je.
Het nagerecht
Hebben we overgeslagen. Vol is vol, en al zijn ze nog zo dun, de pizza’s vullen goed. Nog meer voldaan dan toen we kwamen vragen we om de bon, die hier heel erg meevalt. Heerlijk eten voor een prima prijs: wat wil je nog meer?
Nog een keer
Toegegeven, Pompei is niet mijn nummer één wat betreft Italianen hier in Amersfoort. Maar lekker eten kun je hier absoluut en daarom is deze pizzeria zeker een bezoekje waard!
6 reacties op “Ristorante Pompei”
Ziet er goed uit! Nu nog ooit eens in Amersfoort verzeild raken…!
Al ga je naar een restaurant gaat omdat je geen boodschappen hebt gedaan, mag je er alsnog wel van genieten!
Ik heb er een paar keer gegeten met man of vriendin, maar altijd heerlijk. Zijn er nog betere in Amersfoort dan? Welke???? Dan ga ik die ook eens proberen! Ben gek op Italiaans 😀
San Giorgio vind ik het lekkerst. O Sole Mio is ook prima 😉
Dankje, dan ga ik die ook eens proberen.
Dus de manier om lekker uit eten te gaan is simpelweg je boodschappen vergeten, ga ik ook eens proberen.