Categorieën
Columns

Pech op de weg (of eigenlijk op de parkeerplaats)

Rijden op het circuit, een roadtrip naar Londen, en zelfs een poging tot diefstal: je zou zeggen dat ik in die anderhalf jaar zo’n beetje alles al heb meegemaakt met mijn Cinquecento, maar gisteren kwam ik toch weer voor een nieuwe verrassing te staan.

Mijn verwachtingen

Toen ik mijn rijbewijs ophaalde, waren mijn grootste verwachtingen dat ik na het eerste jaar in één parkeerpoging perfect recht in het vak zou staan, altijd netjes met 100 km/u in zou voegen op de snelweg en dat ik luidkeels mee zou zingen met de radio. Nou goed, dat laatste is niet echt van toepassing als je voornamelijk Slam.fm luistert en hoe recht ik geparkeerd heb hangt geheel van je uitgangspunt af (wat natuurlijk komt doordat ik geen stuurbekrachtiging heb) en stiekem voeg ik soms nog in met maar 90 km/u (tegenwind, uiteraard), maar dat neemt niet weg dat al mijn verwachtingen overtroffen zijn met het circuit en de roadtrip, of de dingen die ik getrotseerd heb met mijn blauwe bakblikje – van storm tot sneeuw. Maar het belangrijkste is vooral dat ik daar met volle teugen van geniet, of ik nu recht in dat parkeervak sta of niet.

Perfect genieten

Gisteren moest mijn vriends auto naar de monteur voor wat onderhoud en zelfs al betekende het dat ik op mijn vrije dag vroeg uit bed moest, ik zou hem maar wat graag daar weer ophalen, want: autorijden! ’s Ochtends stapte ik dan ook in mijn perfect geparkeerde auto om naar onze monteur te gaan. Ik kon ook nog eens perfect invoegen (een praktisch lege A28 richting Zwolle om negen uur ’s ochtends – ik kon mijn ogen ook niet geloven) en had een heerlijke rit, inclusief fijne Slam.fm-mixjes. Geen wolkje aan de hemel te bekennen (letterlijk trouwens, met zo’n verblindend, laag zonnetje). Genieten dus.

350 meter

Op de terugweg liet ik mijn vriend rijden omdat hij door zou gaan naar kantoor. Nou, op kantoor is hij dus nooit aangekomen. Voor die tijd moest hij mij namelijk nog even thuis afzetten en bij gebrek aan een ontbijtje stopten we om bij de bakker waar we langskwamen – zo’n 350 meter bij ons huis vandaan – even een croissantje te halen. Alsof mijn toch al perfecte autodag niet perfecter kon, waren alle parkeerplekken leeg en konden we zonder gedoe “even snel” naar binnen lopen.

Mijn laatste verwachting

Het laatste dat ik op die perfecte autodag verwacht had, was dat de Cinq ermee op zou houden. Dat mijn vriend mijn auto naar huis zou duwen over twee drempels, van een heuvel af en de stoep op onze garage in (wat een held!) terwijl ik stuurde. Dat voelt dus alsof je de controle volledig kwijt bent, zó raar.

Glimlach

En toch zit ik met een glimlach achter mijn computer, want hoe vaak maak je nu mee dat je naar huis geduwd wordt (en dat de auto het een paar uur later zonder problemen weer doet)? Een glimlach, omdat ik weer een avontuur aan mijn lijstje van Bizarre Dingen die ik met de Cinquecento Meemaak mag toevoegen.

9 reacties op “Pech op de weg (of eigenlijk op de parkeerplaats)”

Ten eerste: fijn om te lezen dat jij auto rijden wél leuk vindt! Zelf vind ik er niks aan en ik doe het ook echt niet graag. Waarschijnlijk omdat ik bijna nooit rijd (hallo vicieuze cirkel) Gek dat je auto het opeens niet meer deed, ben je er nog achter gekomen waar het door kwam?

Het leek er in eerste instantie op dat de brandstofpomp ermee gestopt was. Andere dingen waren een kapotte zekering of het relais. Toen we de brandstofpomp gingen checken deed ‘ie het gewoon en daarna ontdekten we dus ook dat ‘ie gewoon weer startte. Morgen gaan we het wel even na laten kijken hoor, het is en blijft een oude auto dus zulke dingen moeten wel even uitgezocht worden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *