Over mij: Wat je nog niet wist

Je weet welke boeken ik lees, wat ik zoal eet en wat ik uitvoer. Waar ik me aan erger en wat ik juist heel leuk vind. Af en toe komt de fashionista in me naar boven en soms ook mijn prinsessenkant. Maar er zijn ook heel wat dingen die je nog niet weet…

 Wat je nog niet wist

• Ik houd van symmetrie en volgordes. Zo zou ik ons vierkleurige servies het liefst altijd in mooie patronen stapelen (maar dat leer ik mezelf af want het is best belachelijk natuurlijk).
• Ik strijk alles. Daarmee bedoel ik echt alles, dus ook mijn pyjama (waar mijn vriend en ouders graag grapjes over maken).
• Soms ben ik iets te enthousiast door die ambitie. Dan neem ik flink wat hooi op mijn vork, vind ik dat in het begin heel leuk maar raak ik uiteindelijk zo gestresst als een kip en moet ik weer iets laten vallen.

• Ik heb veertien jaar aan jazz-ballet gedaan, sinds mijn vierde. Dat was voor mij ontspannen. Dat deed ik trouwens ook bij stijldansen, maar na topklasse drie moest ik helaas stoppen (door een gebrek aan danspartner en dansschool, want die werd gesloopt). Nu kriebelt het enorm om weer te beginnen. Dit  zijn de enige sporten waarbij ik er niet uitzie als een stijve hark, geen mensen raak met mijn gooipogingen (want die hoef ik niet te doen) of als een bang haasje tegen de klimwand hang.
• Toen ik drie was, wilde ik met alle geweld skeelers hebben. Binnen vijf minuten liet ik mijn vaders hand los en daar ging ik, op mijn zwarte skeelers met paarse wieltjes, turkooizen voering en paars-turkooizen veters. Op skeelers èn schaatsen voel ik me – achttien jaar later – nog steeds als een vis in het water.
• Hoofdrekenen  is niet mijn sterkste punt, maar ik ben wel heel goed met formules. Door dat hoofdrekenen mocht ik niet naar het VWO. Uiteindelijk heb ik (wel nog met de oude tweede fase) wiskunde b1 gedaan en dat was ook gelijk mijn hoogste cijfer op de lijst. Nog hoger dan Engels!
• Mijn vriend noemt me soms zijn automeisje. Ik vind auto’s namelijk heel leuk en begin langzaam maar zeker een wandelende pocketencyclopedie te worden (geen volledige encyclopedie, ik kan nooit op tegen de echte automannen). Naar het circuit gaan vind ik  heerlijk en tijdens de 24-uur race van Le Mans zit ik bijna alle 24 uur aan de buis gekluisterd.

• Boeken lees ik altijd per hoofdstuk. Ik stop nooit middenin een hoofdstuk, maar zal tot het einde doorlezen. Zo weet ik tenminste waar ik ben gebleven in het verhaal. Ja, dat betekent dat ik soms niet anders kan dan úren doorlezen, iets wat ik heel vervelend vind natuurlijk.
• Mijn nagellakritueel duurt twee dagen. Het lakken zelf neemt ongeveer een kwartier per dag in beslag, de rest is uitharden.
• Mijn nagels doe ik opnieuw als ze niet vlekkeloos zijn. Gelukkig gebeurt dat zelden, want met mijn tweedaagse ritueel is dat geen feestje, haha.
• Ik ben een hondenmens. Natuurlijk ben ik gek op Jack, maar het is toch anders dan een hond (wandelen is ineens heel eenzaam). Beike uitlaten is dan ook nog steeds één van mijn hobby’s en soms ga ik speciaal naar mijn ouders om dat te kunnen doen. Leuk detail: de liefde lijkt wederzijds, want hij is door het dolle heen als hij me ziet.

• Ik onthoud waanzinnig veel details. Nutteloze details. Zo had mijn vriend het laatst over een bepaalde koptelefoon, waarop ik zei: “Oh [naam van een vriend van hem die ik twee keer gezien heb] heeft er ook eentje.” Alsof ik hem gisteren nog gezien had, terwijl het bijna twee jaar geleden is. Het gaat zelfs zo ver dat ik vaak exacte data kan noemen en ook outfits doen het goed, terwijl ik me eigenlijk niet echt met mode bezig houd. Zo weet ik bijvoorbeeld exact wat ik aanhad op mijn verjaardagen.
• Over details gesproken: die vallen me altijd op. Ik kom binnenvallen met een “Hé heb je een nieuwe bril?” terwijl de rest mij aangaapt (wat? Dat je dat zo snel ziet!) en vervolgens naar de kersverse bril kijkt (verhip, ze heeft nog gelijk ook). Hebben jullie bijvoorbeeld gezien dat veel sportsters op de Olympische Spelen hun nagels hebben gelakt, meestal matchend met hun outfit.
• Terug naar de data: vandaag is er ook zo één die ik zelf heel goed onthoud. Ik ben namelijk officieel volwassen geworden! Van twee lettergrepen ga ik ineens naar vier, en dan klinkt het ineens toch wel oud. Gelukkig ben ik dat nog lang niet (voorlopig kan ik de antirimpelcrème nog laten liggen).