Wij vrouwen hebben maar een zwaar leven. We moeten midden in de nacht opstaan om onze dagelijkse beautyrituelen uit te kunnen voeren. Als we eindelijk die laag plamuur erop geplakt hebben, moeten we die berg stro op ons hoofd nog fatsoeneren zodat we niet als vogelverschrikkers voor de dag komen.
Dat is precies waar ik het over wil hebben, die bos stro. Ik ben namelijk best trots op die van mij. Ik kom weliswaar als spook uit bed, maar na druk in de weer te zijn geweest met de plantenspuit (waar ik geen Pokon in heb zitten want aan een flinke bos haar heb ik geen gebrek) en mijn contour crème. Ik weet het, mijn haarroutine klinkt sjiek-de-friemel maar het resultaat mag er dan ook zijn: weelderige krullen met een vleugje wilde manen.
Schotse collie meets poedel
Dit blijft een tijdje zo en je snapt natuurlijk dat dit de zorgeloze periodes in mijn leven zijn. Tot het moment komt dat ik naar de kapper moet, maar mijn portemonnee dat niet per definitie een goed plan vindt. Ineens moet ik nog een uur eerder opstaan, gaat er nog meer van mijn crème in en het resultaat? Een kruising tussen een langharige Schotse collie en een poedel: veel haar dat bovenop mijn hoofd geplakt zit, pluist en eigenlijk alleen onderaan nog krult.
Betoverd
Als stufi dan gekomen is, grijp ik gelijk naar de telefoon en bel ik Salon B in Amersfoort. Dit is op maandag en op donderdag zullen mijn wilde manen getemd worden. Dinsdag is de dag dat alles verandert: mijn Schotse collie-meets-poedel kapsel zit ineens haast nog mooier dan normaal. Mijn krullen veranderen in grote pijpekrullen en je moet haast een zonnebril op om je ogen te beschermen tegen die intense glans. Kapper? Ik ben haast in staat om mijn afspraak af te zeggen, maar ik weet heus wel dat petemoei de betovering dan zal verbreken.
Sjiek-de-friemel
Dan breekt die ene dag aan dat ik niets aan mijn haar doe. Ik draai een knot op mijn hoofd en ga een paar uur later naar de kapper (die mij een compliment geeft over mijn leuke kapsel) en ga heerlijk achterover liggen (ja, dat lees je goed) om mijn haar te laten masseren – eh – wassen. Daarna gaat de schaar erin en mijn krullen springen spontaan weer in model. Letterlijk. Ze doet wat goedjes in mijn haar, zet een apparaat om me heen en laat mijn haar zo drogen. Na zo’n anderhalf uur loop ik naar buiten. Eindelijk. Mijn sjiek-de-friemel leeuwencoupe is weer terug.
De waarheid? De tweede dag zit het altijd het beste.
5 reacties op “Over die bos stro op mijn hoofd”
Een mooi in het oog springend iets waar je trots op mag zijn.
Hahaha. Bedankt, je hebt me zojuist op het idee gebracht om weer eens een kappersafspraak te maken. Dat wordt weer diep in de buidel tasten.
Duur hè? Salon B baseert de tarieven op hoe lang ze met je haar bezig zijn. Ik zit zeker anderhalf uur in de stoel (soms langer) want ik heb lang, veel en krullend haar = veel werk. Tikt lekker aan (voor hen dan).
En graag gedaan 😉
Ik ben jaloers op je mooie krullen! Ik doe eigenlijk nooit zo veel moeite om mijn bos stro te temmen 😉 Vaak gaat het in een nonchalant knotje, ik hou van m’n nachtrust 😀
Hihi dankje! Ik ben ook heel blij met mijn krullen en doe er alles aan om ze nog mooier te maken, maar dan wel op een zo natuurlijk mogelijke manier (zo vermijd ik bepaalde ingrediënten en ben ik altijd met een eeuwige zoektocht naar natuurlijke shampoos en conditioners bezig).