Categorieën
Studie

Online hoorcolleges: Toekomst of troep?

Sommige mensen denken in hun glazen bol te kunnen zien wat de toekomst wordt. Elektrische auto’s zouden bijvoorbeeld een hit worden, maar voorlopig maken ze een ritje van Amersfoort naar Groningen vooral heel spannend, want wat als je halverwege geen energie meer hebt? Op de vluchtstrook van de snelweg zul je geen stopcontact tegenkomen. Zo denkt hoogleraar Jan Derksen dat hij een even fantastisch toekomstbeeld heeft: weg met de hoorcolleges, die kunnen wel online.

De bijna zestigjarige Derksen is klaar met alle gapende, etende en pratende studenten. Volgens hem hebben we een nieuwe psychologische identiteit. Zijn we individualistisch en narcistisch geworden. Vinden we de universiteit ‘school’ omdat het zo competentiegericht is en leerdoelen heeft. Slepen we ons met pijn en moeite naar colleges, waar de docenten blijkbaar ook niet staan te springen om ons iets te leren. Ons dwingen om naar de docent te luisteren is niet meer van deze tijd. Genoeg redenen dus om hoorcolleges gewoon af te schaffen en ze op internet te plaatsen.

Eigen interesses najagen

Dat zou ons vrijheid geven om eigen interesses na te jagen. Ik geef toe, als ik zo’n college op internet luister kan ik ondertussen prima een blogje tikken. Online toetsen zouden ook handig zijn en ik ben het met hem eens. Hoe fijn is het als je de antwoorden kan checken op Google? Erg leerzaam ook. Derksen is niet bang dat we ineens twintig jaar over onze studie doen in plaats van drie of vier. Nee, er zullen juist meer mensen gaan promoveren. Iedere student heeft namelijk zó veel discipline om thuis colleges te kijken, aantekeningen te maken en geheel zelfstandig te studeren in plaats van wat extra geld te verdienen voor die veel te dure kamer of dat leuke festival deze zomer.

Ach, er zijn er toch te veel

“Natuurlijk, als je stopt met pamperen vallen er heel veel studenten af,” zegt Derksen in Volkskrant. “Maar dat is helemaal niet erg, er zijn er toch veel te veel.” De kenniseconomie van Nederland gaat duidelijk een rooskleurige toekomst tegemoet. En ach, weet je wat? Laten we met deelcertificaten gaan werken en daar mee solliciteren, zegt Derksen. Een academische graad is volgens hem geen zier waard in de huidige economie en wat is het nut van iemand opleiden tot historicus, natuurkundige of psycholoog? Dat is volgens hem ouderwets.

Eigenlijk heeft Derksen op een hoop aspecten van de universiteit commentaar. Het lijkt alsof hij zegt dat de universiteit sucks, in plaats van wij. Maar als online hoorcolleges de toekomst zijn, waarom is meer dan 80% van de studenten tegen dit plan?

De uni is iets anders dan hbo

Allereerst: competentiegericht onderwijs met leerdoelen vind je niet op de universiteit, maar op het hbo. SMARTI hier (en dan heb ik het niet over zo’n doosje met chocolaatjes), POP daar (niet de pop die nog bij je ouders op zolder ligt). Beide modellen heb ik nog nooit in het wild aangetroffen op de uni. Studieloopbaanbegeleiding? Ook dat hebben we hier niet. Bij school denk ik aan mensen die je precies vertellen wanneer je wat moet doen. Hoe je dat moet doen. Als we hier een essaytentamen hebben, dan moeten we zelf bedenken waarover. Hoe. Wanneer.

Er zijn redenen voor

Dan over die gapende, pratende en etende studenten. Heeft hij wel eens gezien hoe weinig pauze we hebben? Daarin hebben we echt geen tijd om te eten, want met het schaarse aantal colleges (voor mij maximaal vier per week waarvan maar twee hoorcolleges) moeten we bijkletsen met onze medestudenten in die pauzes of rennen we van de ene kant van de stad naar de andere kant. Daar is energie voor nodig – net als voor het volgen van de colleges zelf – en dus peuzel ik rustig een appeltje of broodje op als ik dat nodig vind, zonder ook maar één woord van de docent te missen. Zonder te smakken. Derksen zegt zelf dat docenten meer op hun didactische kwaliteiten geselecteerd moeten worden, dus hij weet best dat het gapen en slapen niet geheel aan ons ligt.

Interactie

We zijn aanbeland bij de dingen waar hij niets over gezegd heeft. Zo leer ik helemaal niets van een schermpje of een geluidsfragment. Ik ben haast een Hermione Granger en steek als één van de eersten mijn hand op om een vraag te beantwoorden. Die interactie verdwijnt volledig als we veroordeeld worden tot onze computer, terwijl het juist een college zo interessant kan maken. Ik val niet op de uni in slaap, maar als ik thuis naar zo’n plat college moet luisteren. Dan ga ik maar aan de slag met het najagen van mijn eigen interesses. Blogjes schrijven enzo.

Jezelf ontwikkelen

Wat dacht hij van het sociale aspect? Na college kun je mooi nog even iets aan je docent vragen of met je medestudenten overleggen. Of gewoon gezellig met je medestudenten kletsen. Studeren gaat niet alleen om kennis vergaren, maar om jezelf ontwikkelen. Daar hoort interactie met medestudent en docent bij. Daar hoort een klein stukje discipline bij. Dan sleep je jezelf soms met pijn en moeite naar college, nou en? Zulke dagen zul je later, tijdens je ‘grote mensen leven’ ook vast wel een keer hebben en we worden er heus niet slechter van. Die docenten die de colleges uit hun tenen moeten halen, moeten misschien nadenken over een carrièreswitch. Eerlijk is eerlijk: hoorcolleges zijn het leukst als je reden hebt om op te letten. Zoals een interessant onderwerp, gebracht door een enthousiaste en toffe docent die ons uitdaagt om actief deel te nemen. Wie heeft gezegd dat we bij een hoorcolleges alleen maar moeten luisteren? Ik kan me best voorstellen dat we daar wel van in slaap vallen.

Old-skool en online

Ik snap dat dit niet voor iedereen opgaat. Dat er werkelijk mensen zijn die juist veel liever thuis hun hoorcolleges volgen. Op sommige universiteiten wordt het al gedaan: hoorcolleges worden naderhand online beschikbaar gesteld zodat ze nog een keer teruggekeken worden. Ik zal daar nooit gebruik van maken (ik ben dan toch al naar het hoorcollege geweest), maar het kan best handig zijn als je ziek, zwak en misselijk in bed ligt. Geef mij toch maar het echte college. Ik studeer immers om te leren, en daar betaal ik ook nog eens een enorme duit geld voor. Prima, maar daar wil ik ook wat voor terug, zoals hoorcolleges en interactie met student en docent.

9 reacties op “Online hoorcolleges: Toekomst of troep?”

Heel eerlijk gezegd: het lijkt me wel wat. Maar dan op een manier dat er wel interactie mogelijk is, bijvoorbeeld in kleinere groepen en dan via Skype oid? Of dat je op een bepaald tijdstip het hoorcollege bekijkt en beluistert en dat er na afloop een vragenronde mogelijk is. Hoewel het in de collegebanken zitten met medestudenten ook wel wat heeft 🙂

Het enige vak waar ik ooit de colleges digitaal van heb gevolgd had als resultaat een dikke 9! Colleges thuis volgen vind ik erg fijn, want dat kan ik af en toe bij ‘moeilijke’ gedeelten even terug krijgen. En het scheelt heel veel reistijd. Bovendien beviel het me wel, in mijn joggingbroek achter de computer, kopje thee erbij. Wel is het fijn als het gecombineerd kan worden met een interactief werkcollege, later in de week.

Maar over het algemeen gaat er, ondanks de thee en joggingsbroek, niets op tegen een ouderwets college, gegeven door een enthousiaste docent.

Het is leuk als een soort extra, dat je dingen nog kunt terugkijken, maar ik zou het niks vinden als dit echte hoorcolleges zou gaan vervangen. Dan zou ik echt in een soort isolement raken omdat ik totaal geen contact meer met mensen zou hebben. De universiteit is juist ook zo leuk door alle mensen die je leert kennen!

Aanwezig zijn is altijd het handigst, ook voor eventuele vragen -maar als je een keer een enorm raar rooster met alleen dat hoorcollege om 5u ’s middags ofzo en je moet vanuit een of andere uithoek met de trein naar school is zo’n online hc nog wel een uitkomst!

Er bestaat een percentage docenten die een college weldegelijk interessant kunnen maken,dus als men daar op gaat selecteren blijvener alleen maar leuke college’s over en is iedereen weer blij.en heeft een ieder het er voor over naar college toe te reizen.
Het aantal docenten die buiten de selectie vallen laat je gewoon thuis,die hebben er waarschijnlijk toch geen zin in,en doen er niet genoeg moeite voor.

Ik vind online hoorcolleges wel degelijk een goede optie. Als ik al mijn colleges thuis zou kunnen volgen, zou mij dat uren reistijd per dag schelen. Die uren zou ik vervolgens kunnen stoppen in het (her)kijken van onderdelen die ik niet snapte, het vragen sellen aan docenten via het online message board, en het voldoen aan de wekelijkse werklading.

Tuurlijk, het missen van het sociale aspect is jammer maar ik ga niet naar de universiteit om te socializen, dat doe ik liever in mijn vrije tijd.

Voor mij zou het een geweldige uitkomst zijn, al houdt het wel in dat ik mezelf iets meer discipline op moet gaan leggen. Maar ach, dat moet nu eigenlijk ook al, want ik vind mijn bed net iets te vaak lekker liggen als ik eigenlijk naar de universiteit zou moeten gaan. 😉

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *