Schrijfmeisje.nl
Voor mijn gevoel schreef ik vorige week nog over het tweejarig bestaan van Schrijfmeisje – en dat is ook niet zo gek, want ooit begon ik met vijf tot zeven blogjes per week, terwijl ik het afgelopen jaar blij was als ik überhaupt vaker dan één keer per maand tijd had om er eens lekker voor te gaan zitten. Dat is niet het enige dat veranderd is…
Het was weer zover: een eerste keer. De vorige eerste keer – dat eerste mastercollege – zit nog vers in mijn geheugen en dan met name hoe ik er überhaupt nooit aangekomen ben. Goed nieuws, want dit keer ben ik wél aangekomen (en nog op tijd ook).
Het mooie van een blog is dat je er alles kwijt kunt: hersenspinsels over onbelangrijke dingen, over leuke dingen en over de bijzondere, grote dingen. Maar dan moet je natuurlijk wel tijd hebben om al die dingen op te schrijven.
Mijn grootste hobby is bloggen en dat was elf jaar geleden niet anders. Ik “bouwde” website na website en ook al leken ze nergens op, mijn oudere nichtje zag blijkbaar potentie en schreef in mijn (jawel) gastenboek: “Nog even en je wordt ipv dolfijnentrainster, webhostess!!!” En misschien is die voorspelling, gezien ik geen dolfijnentrainster geworden ben, maar wel de EditUp-website from scratch gebouwd heb, dan toch een beetje werkelijkheid geworden.
Vroeger droomde je over “als je later groot was.” Dierenarts zou je worden of schoonheidsspecialist, en later journalist of fysiotherapeut. Ineens is het moment daar: later. Je bent 23 jaar en je bent geen dierenarts, schoonheidsspecialist (je bent allang blij als de mascara werkelijk op je wimper zit in plaats van je wang) of fysiotherapeut geworden. Wat dan wel?