’s Ochtends in de trein zie ik vaak genoeg meiden en vrouwen hun make-up aanbrengen. Poeder, mascara en lipstick, alles komt voorbij. Sommigen wagen het er zelfs op om hun nagels te lakken. Mij niet gezien, want ik zal eindigen met de look van een driejarige kleuter die net haar moeders make-up heeft ontdekt.
Daar zit ze dan, tegenover me. Een spiegeltje in de ene hand, met haar vinger om de mascara gekruld. Terwijl ze met opengesperde ogen (en mond, want dat doet bijna iedereen bij het aanbrengen van mascara) naar haar spiegelbeeld staart, brengt ze kundig de mascara aan. Met haar andere hand natuurlijk. Moeiteloos. Ze gaat aan de slag met blush voor op haar wangen en ineens heeft het bleke meisje een gezonde blos. Uit het kleine tasje verschijnt het één na het ander. Vol verbazing observeer ik haar en haar vlekkeloze make-up. Hoe doet ze dat toch?
Vrouwengeheimpje
Ik snap niet zo goed hoe ze het doen, en ook niet waarom. Make-up opdoen is ’s ochtends mijn prinsessenmomentje. Niet de hele wereld hoeft mee te genieten van de gekken bekken die ik trek terwijl ik oogpotlood en oogschaduw op mijn ogen smeer. Om nog maar te zwijgen over mijn zwoele mascarablik als ik daarmee in de weer ben. Stiekem wil ik er natuurlijk uitzien. Waarom ik dan toch blauwe oogpotlood en -schaduw gebruik, is mij ook een raadsel.
Make-up on the go
Niet iedereen lijkt die paar minuten daarvoor over te hebben, dus zitten er vaak genoeg medepassagiers te tutten in de trein. Stilstaand voor de spiegel gaat het me prima af. Maar ik zie mezelf al zitten, met een minuscuul spiegeltje in de ene hand en het oogpotlood in mijn andere, terwijl ik een mooi, vloeiend lijntje probeer te maken. Dat gaat perfect, al heeft het lijntje hier en daar wat uitschieters. Ook de oogschaduw is geen probleem, ondanks alle poeder op mijn wangen. Om nog maar te zwijgen over de mascara, want zo lekker vind ik het nu ook weer niet om dat borsteltje in mijn oog te krijgen. Meerdere malen.
Twee op drie
Ja, twee op de drie vrouwen lukt het wèl om in het openbaar vervoer te make-uppen. Dat ik daar niet bij hoor, mag duidelijk zijn (laat mij maar lekker thuis tutten en lakken). Neem jij wel de halve badkamer mee?
4 reacties op “Mobiele make-up”
Haha, ik heb er eens op gelet, maar ik houd m’n mond dus niét open bij het mascara opdoen 😛 Ik kom ze idd ook vaak tegen, van die make-up-in-de-trein-meisjes, maar ik doe dat liever gewoon thuis 😉 Het enige dat ik qua make-up in m’n tas heb zitten, is een lippenstift en tube foundation 🙂
Ik kan het ook echt niet, ik zou hetzelfde krijgen als op de foto ;). Ik heb er al enorm veel moeite mee om oogschaduw en eyeliner goed te krijgen als ik achter mijn bureau zit, laat staan in een rijdend voertuig! Ik zou me ook heel erg schamen, want ik vind het al vervelend als me vriendje mee zit te kijken. 🙂 Het enige dat ik nog wel eens bijwerk is mijn lippenstift (en dat doe ik ook te weinig).
Ik ben echt een pro. Ik doe het in de trein meestal zo uitgebreid mogelijk, echt alles haal ik dan tevoorschijn. Behalve de wimperkruller, dat vind ik dan weer eng. Maar dat is dan vaak uit verveling.
Ik doe nooit make-up op (af en toe mascara), dus ik heb er geen last van 😀