Liedjes die nu in mijn hoofd zitten

Ken je dat? Dat je op bed ligt, probeert te slapen en “Zie Ginds Komt de Stoomboot” spontaan in je hoofd zit. Of dat je moet studeren, en plop! “The Fix” van Elbow blijft je maar afleiden. Natuurlijk zijn het altijd liedjes die je al eeuwen niet gehoord hebt (met een reden) of liedjes waar je juist heel fijne herinneringen aan hebt (die altijd leuker zijn dan het in je hoofd stampen van begrippen). Dit zit nu (allemaal tegelijk) in mijn hoofd.

Zie Ginds Komt de Stoomboot

Ik heb al jaren geen Sinterklaas meer gevierd, laat staan een liedje gezongen. Ik haal de tekst van “Hoor de Wind Waait door de Bomen” en “Zie de Maan Schijnt door de Bomen” door elkaar (wie heeft dan ook twee Sinterklaasliedjes bedacht waarvan de titels zo op elkaar lijken?). Maar één keer onderstaand filmpje zien en ik kom er niet meer vanaf. Liedje na liedje.

Justice – D.A.N.C.E.

Aanstekelijk met een lekker ritme: perfect om op te sporten dus. Maar goed, ik heb al weken nauwelijks iets aan mijn revalidatie kunnen doen en dus ook al weken niet meer naar Cross van Justice geluisterd. En ineens is het daar, de hele dag door: “Do the D.A.N.C.E., 1, 2, 3, 4, fight. Stick the the B-E-A-T” en zo-gaat-het-maar-door. Het is zelfs zo erg, dat ik die zin in het ritme van het liedje hoorde in mijn hoofd.

Elbow – The Fix

Van alle Elbow-liedjes is dit degene waar ik mee opgescheept zit. Ik kom qua tekst niet verder dan “The fix… Iii-his in…” en dan wat gemompel. En tóch zit ‘ie in m’n hoofd. Al dagen.

The Fugees – Killing Me Softly

Een klassieker, zowel als nummer zelf, als nummer dat in je hoofd blijft zitten. Je zal altijd zien dat wanneer je een artikel typt over liedjes die ongewild blijven hangen, je dit nummer tussen alle decoupeerzagen en brommende hoogwerkers hoort. Dan weet je wel wat je lot voor de komende dagen/nachten/weken is.

The Rolling Stones – It’s Only Rock and Roll

Maar van al die nummers is dit op dit moment de grootste “boosdoener.” Toen we in de megamensenmassa stonden op 6 juli moest ik bekennen dat ik het nummer eigenlijk niet zó goed kende, want ik luisterde deze alleen als hij per ongeluk voorbijkwam. Nu hoor ik het e hele dag door in mijn hoofd: “Oow-ow, it’s rock ‘n’ Roll and I like it, like it, yes I do-hoo” en word door mijn gedachten teruggevoerd naar één van de meest fantastische concerten en zomerdagen ooit. Enumerative bibliography? Nee, only rock ‘n’ roll and I like it!