Categorieën
Notities

Laura 3.0

Wat een rust hè, hier op Schrijfmeisje? Dat is het resultaat van het gebrek aan rust sinds ik aan mijn gloednieuwe master ben begonnen. Het blijkt allemaal “iets” drukker en veeleisender dan ik had verwacht en daarom moet ik op sommige vlakken even wat gas terug nemen zodat ik ook in mijn leven weer iets meer rust krijg.

Ik ga drie keer per week naar Groningen, studeer, schrijf om de dag een blogpost voor Schrijfmeisje, zorg dat er iedere dinsdag een nieuw artikel op Beauty Is Not a Number verschijnt, revalideer om de dag, hang de huisvrouw uit en als er dan nog tijd over is, ontspan ik. Mensen om mij heen zeggen dat ik er trots op moet zijn dat ik die dingen allemaal doe. Maar als ik in huilen uitbarst omdat ik door gedoe met mijn parkeergarage een uur kwijt ben geraakt waardoor mijn planning nog meer in de soep loopt, dan is dat niet iets om trots op te zijn.

Loslaten

Ik ben een harde werker en ga overal 110% voor. En dat is goed, want het is altijd goed om het beste uit jezelf te halen. Voor mij betekent dat echter dat ik pas stop als het goed is ik het goed vind. En als het niet goed is, dan kan ik dat niet snel loslaten. Zelfs als ik “ontspan” blijft mijn hoofd overuren maken omdat ik nog steeds bezig ben met wat ik niet af kan krijgen. Resultaat: stress. Stress doordat mijn planning in de soep loopt, waardoor ik me weer niet meer volledig kan concentreren op wat ik aan het doen ben (immers, ik zou nu eigenlijk iets anders moeten doen en dat ene moet ook nog gebeuren en en en…). Om dan toch maar iets af te krijgen sta ik eerder op om mijn achterstanden op mijn planningen in te halen en ga ik steeds later slapen (zes uur per nacht is veel tegenwoordig). Voor een weekje kan dat geen kwaad, maar dit gaat al een langere periode zo en dat begint langzaam zijn tol te eisen.

Verandering

Zo doorgaan is voor mij geen optie. Net als bij een auto moet je er genoeg brandstof instoppen om het maximale eruit te kunnen halen en zo heeft ieder mens slaap nodig om genoeg energie te hebben voor het leveren van goede prestaties en voor een betere weerstand, wat ik allebei heel belangrijk vind. De master vraagt – mede door het reizen, maar ook door de hoeveelheid werk – meer energie en tijd dan mijn bachelor en tegelijkertijd wil ik niet hoeven inleveren op mijn resultaten. Dat resulteert er echter in dat ik keuzes moet maken en écht iets los moet laten om zo tijd en rust te creëeren. Dat is, met pijn in mijn hart, Schrijfmeisje geworden. Ik zal tijdelijk om de twee dagen te schrijven. Dit heb ik inmiddels al een weekje gedaan en langzaam begint de stress (en dan met name het ik-kom-tijd-tekort gevoel) weg te ebben en kan ik al een paar dagen rond middernacht in bed liggen. Ik werk met ontzettend veel plezier en liefde aan ieder artikel, maar uiteindelijk gaat kwaliteit voor kwantiteit.

Balans

Wat ik graag wil, is het terugvinden van de balans: niet alleen hard werken om het beste uit mezelf te halen, maar ook tijd hebben om te ontspannen (en dan de echte versie, niet de mijn-hoofd-maakt-overuren variant). Als er iets is waar ik trots op mag zijn, dan is het wel dat ik een grote stap zet in het leren-loslaten-proces en dat ik probeer om die balans weer terug te vinden. Dus: Laura 3.0 = balans. Daar ga ik voor.

6 reacties op “Laura 3.0”

Laura, wat goed! Ik vind het knap dat je het allemaal zo duidelijk voor jezelf op een rijtje hebt gezet, ik kan me voorstellen dat dat ook best lastig is. Goede keuze om wat rustiger aan te doen wat bloggen betreft, je volgers blijven toch wel (zoals ik!).

Goed Laura,jaja heel goed dat je probeert de juiste balans te vinden,ik weet zeker dat het je lukt en dat het je goed zal doen,trouwe volgers van je blog zullen zeker blijven omdat je blog veel te leuk is om niet te lezen,succes met alles wat je doet.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *