Last-minute

Het handelskenmerk van studenten is dat ze goed zijn in last-minute presteren. Ik ben een student. Ik moet last-minute presteren omdat mijn perfecte planning niet gemaakt bleek te zijn op ingestorte essayonderwerpen. Klinkt alsof ik aan de eisen voldoe om deze week succesvol door te komen.

Er zijn echter een paar kleine problemen.

Koffie en Red Bull

Ik vind koffie heerlijk ruiken, maar dat is ook het enige. Of je me nu gewone koffie geeft (met of zonder melk en suiker), cappuccino, frappuccino, koffie verkeerd of een latte macchiato, ik vind er niets aan. Bah. En Red Bull vind ik niet eens lekker ruiken. Laten die twee – tenminste, dat werd mij verteld – nu net de niet-zo-geheime ingrediënten zijn voor het last-minute studeren.

Nachtwerk

Zonder die twee kom ik de nacht niet door volgens de echte last-minute studeerders. Een echte last-minute student begint namelijk de dag van tevoren en gaat tot in het holst van de nacht door. Ik daarentegen functioneer vooral ’s ochtends en ben ’s avonds alleen nog in staat om een boek te lezen of een serie te kijken (als ik niet in slaap val). En als ik dan al een poging doe tot ’s avonds productief zijn, dan gaat het minstens vier keer zo langzaam als overdag. Tenzij je me in een kroeg met live muziek of dansbare nummers zet, ben ik om 02:00 u ’s nachts echt he-le-maal uitgestudeerd en heb ik grote kans dat de toetsen van mijn toetsenbord al in mijn gezicht gedrukt staan.

Je hebt last-minute en je hebt last-minute

Het laatste probleem is nog wel dat mijn definitie van last-minute misschien iets anders is. Als ik niet praktisch voor het blok begint al weet waar ik mijn eindessay over wil schrijven, dan ben ik behoorlijk laat. Als ik ‘m niet voor de tentamenweken al af heb, o wee. Dat ik, welgeteld nog één dag heb om een tentamen te leren en de puntjes op de i van een essay te zetten en nog drie dagen heb om een 2.500 woorden essay volledig te herschrijven omdat ik na mijn eerste, ruwe versie eindelijk pas het licht zag, dat is bijzonder last-minute voor mij. Waar de meesten dan nog denken: ‘oh, ik heb nog drie dagen!’, of ‘oh, ik ken de stof voor het tentamen in grote lijnen, dus één dag voor de details is prima,’ daar raak ik volledig in paniek en begin ik te studeren als een kip zonder kop. Ik denk na over alles tegelijk en daardoor eigenlijk over niets (want hoe kun je nu over alles tegelijk goed nadenken?).

En dan roep ik tegen vriendinnetjes dat ik echt geen tijd heb, want ik ben zó last-minute. En dat is dan ook zo. In mijn beleving.