Kattenkusjes

Als je een harige viervoeter hebt rondlopen die je enthousiast kwispelend begroet met een kleffe lebber, dan weet je wel waar ik het over heb: een hondentong. Nat, glibberig en zacht. Maar hoe zit het dan met de roze lap van mijn kattenvriendje?

Het grote voordeel van Jack (de kat) is dat hij me niet begroet met een uitgebreide liksessie. Ik kom er droog vanaf. Dat betekent echter niet dat zijn roze tongetje nooit gebruikt.

Wanneer dan wel?

Zo blijkt Jack een echte komiek. Ons zwarte pluizenbolletje zit maar al te vaak met z’n tong een klein beetje naar buiten. Alsof hij op het punt staat om te gaan hijgen, maar op het laatste moment besluit dat toch niet door te zetten. Waarom is mij nog altijd een raadsel, maar ik weet wel dat het enorm grappig is om te zien.

Kusjes

Soms gebruikt hij z’n tong om, net als menig hond, ook ‘kusjes’ te geven. Dat is wel even andere koek dan een hondentong. Van ‘nat, glibberig en zacht’ blijft niets over, want Jacks tong is ruw, ruw en… ruw. Nog net geen schuurpapier, zeg maar. Hoe lief hij het ook bedoelt.

Hygiënische opkikker

Dan heb ik het nog niet eens gehad over de geur die er vanaf komt. Weet je hoe kattenvoer ruikt? Neem die geur, maar dan sterker. Als jouw zachte makker tevreden op je schoot ligt te spinnen, heb je niets te vrezen. Maar besluit hij dat het tijd is voor een hygiënische opkikker, berg je dan maar. Ik ben in ieder geval geen fan van de luchten die mijn neus prikkelen in zo’n situatie en trek me mooi terug (of zorg dat Jack verkast).

Huidscrub

Al is ‘ie nog zo schattig roze, eigenlijk heeft een kattentong meer na- dan voordelen. Tenzij je het als goede huidscrub ziet, maar daar heb je met die zeldzame likjes vrij weinig aan.