Net als voor iedereen is het ook voor pas-afgestudeerde dansers een grote avontuur om aan het werk te gaan. Daarom heeft Het Nationale Ballet de Junior Company opgericht: zo kunnen jonge talenten zich beter voorbereiden op het dansen bij een groot gezelschap. Dat doen ze door mee te dansen in de voorstellingen van Het Nationale Ballet, maar ze hebben ook een geheel eigen tournee: het bruisende Ballet Bubbles.
Jong talent
De Junior Company werd in 2013 opgericht als samenwerkingsproject van Het Nationale Ballet en de Nationale Balletacademie om een brug te slaan tussen dansopleiding en werken bij een groot gezelschap. Dat legt Ernst Meisner, artistiek coördinator van de Junior Company, heel mooi uit aan het begin van de voorstelling. Het jonge gezelschap bestaat in principe uit twaalf, maar dit jaar uit dertien getalenteerde dansers van over de hele wereld. Het hele concept en de gedachte achter de Junior Company vind ik al super, maar wat ik ook super vind, is dat Ballet Bubbles ook het podium biedt aan ander jong talent, namelijk aan achttienjarige choreografe Charlotte Edmonds en aan de leerlingen van de Meesteropleiding Coupeur, die de kostuums voor de twee wereldpremières maakten. Dat beloofde dus een heerlijke voorstelling te worden afgelopen 27 februari in De Flint, Amersfoort, zeker als het net zo divers en dynamisch zou zijn als de voorstelling die ik in 2014 in het Vondelpark zag van de eerste lichting Juniors.
En inderdaad, net als toen was Ballet Bubbles een gevarieerd programma, bestaande uit klassieke en moderne stukken: La Vivandière (Fanny Cerrito), Ballet 101 (Eric Gauthier), Fuse (wereldpremière van Charlotte Edmonds), 5 (fragment uit David Dawsons Giselle), Der Silbersee en Wie lange noch? (uit Krzysztof Pastors Kurt Weill), Trois Gnossiennes (Hans van Manen) en No Time Before Time (wereldpremière van Ernst Meisner). Dit keer, in tegenstelling tot in het Vondelpark, begon ieder stuk met een videofragment van één van de Juniors. Daarin vertelden ze mooie, bijzondere, aangrijpende, maar bovenal eerlijke anekdotes over wat dansen voor hen betekent. Dat maakte de voorstelling een stuk persoonlijker, een stuk intiemer dan bij een grote productie van een groot gezelschap.
Ballet 101
Hoewel ik de hele voorstelling een feest vond om naar te kijken, waren er voor mij wel drie hoogtepunten. Bijvoorbeeld Ballet 101, het tweede stuk op het programma en voor mij de tweede keer dat ik het zag. Deze technisch veeleisende choreografie van Eric Gauthier zit bomvol met humor en moet dus met de perfecte timing uitgevoerd worden om goed tot zijn recht te komen. Dat deed Giovanni Princic met volle overgave. Het publiek lachte, ik lachte, en ik genoot van zijn feilloze techniek en overtuigende acteerwerk in deze ballet “crash course”. Heerlijk, daar houd ik van.
Fuse
Vervolgens stond Fuse op het programma, een choreografie van de achttienjarige Charlotte Edmonds. Ik ben nog steeds diep onder de indruk van dit prachtige werk. Haar stijl combineerde klassiek ballet met strakke accenten en hier en daar een vleugje van het organische, het versmeltende dat mij doet denken aan de stijl van Juanjo Arques. Het was een wervelend stuk dat de adem deed doen inhouden, dat deed verbazen, en ik kan dan ook niet wachten om meer van deze jonge choreografe te zien.
No Time Before Time
Het zevende en laatste stuk van de voorstelling was Ernst Meisners nieuwe choreografie, No Time Before Time. Hij maakte het stuk voor, met en over de Junior Company; het is dan ook geen verrassing dat het voor twaalf dansers bedoeld is. Dit werk was een spannend schouwspel van klassieke dans vol uitdaging en dat zorgde voor een jong, fris en levendig stuk. Een geweldig en memorabel einde van een voortreffelijke voorstelling.
Genieten
In z’n totaliteit is Ballet Bubbles een afwisselend zevenluik met van alles wat: klassiek en modern, oud en jong, traditioneel en vernieuwend, gevoelig en grappig. Dit alleen al maakt het heel toegankelijk en Ballet Bubbles is in mijn ogen dan ook een perfecte kennismaking met (klassiek) ballet. Iets anders dat ik heel bijzonder vind aan dit programma is dat je het groeiproces van de dansers meemaakt, niet alleen door de filmfragmenten, maar ook tijdens het dansen zelf. Bij Het Nationale Ballet lijkt ballet altijd moeiteloos en zweven de dansers zo licht als een veertje over het toneel; bij dit optreden van de Junior Company zag je af en toe dat een danser echt moeite moest doen en wat daar heel mooi aan was, was dat je de danser dat zag oplossen. Dat is niet naast bijzonder ook nog eens heel erg knap.
Sowieso is de voorstelling die hier wordt neergezet door de dertien Juniors heel knap. Deze dansers zitten barstensvol talent, enthousiasme en charisma, en dat spat er ook van af. Een genot om naar te kijken en een absolute aanrader voor alle (toekomstige) balletliefhebbers!
Ballet Bubbles is nog te bewonderen tot en met 28 mei 2016 in verschillende theaters in Nederland.
Fotografie: Michel Schnater
Één reactie op “Junior Company: Ballet Bubbles”
Wat fijn voor deze junioren dat ons schrijfmeisje een hele goede recensie kan schrijven.
Mooi beschreven en hele mooie foto’s, oftewel leuke blog.