Categorieën
Tongstrelende taferelen

Jamie’s Italian

Jamie's Italian

Eén van Jamie Olivers liefdes is de Italiaanse keuken. Een gedeelde liefde, want dat is waar mijn vriend en ik allebei gek op zijn. Jamie’s Italian stond dan ook hoog op de lijst van dingen die ik wilde doen, vooral omdat ik voor vertrek al had gespiekt op het menu waarbij het water me in de mond liep en ik te veel lekkere dingen zag om al iets te kunnen kiezen.

Het restaurant

Zeker op zaterdag hadden we verwacht dat Jamie’s Italian in Covent Garden drukker dan druk zou zijn, maar toch besloten we het erop te wagen. Bij binnenkomst werd ons verteld dat we een halfuurtje moesten wachten en ondertussen een drankje konden bestellen aan de bar. Eigenlijk een beetje zoals dat bij Hard Rock gaat (al is de wachttijd daar minstens drie keer zo lang), zij het niet dat je hier geen supersonisch buzzapparaatje krijgt. Je wordt gewoon geroepen, precies een halfuur later. Wij stonden daar een beetje van te kijken, want zo groot was het nu ook weer niet, dus hoe kon het werkelijk zo snel gegaan zijn? Pas toen we naar onze tafel werden gebracht – die beneden bleek te zijn – ging er een lampje branden. Het restaurant bleek dus groter dan verwacht.

Jamie's Italian

Bovendien was het sfeervol. Bij binnenkomst zie je gelijk een grote selectie gedroogde hammen hangen, heeft alles een simpele stijl die ik me voorstel bij typisch Italiaanse restaurantjes en beneden kan ik zelfs niet goed omschrijven, maar echt, als je naar Jamie’s Italian gaat, duim dan voor een plekje beneden. Het is er knus verlicht (zo knus, dat iedere foto gedoemd is om te mislukken) met bijzondere lampen en er zijn een soort van “inkepingen” in de muren waar tafels staan voor wat grotere groepen. Een beetje zoals de huizen aan de werf van de gracht, die dus langwerpig zijn met een rond plafond.

Waar ik ook erg enthousiast over ben, is dat de kaart dezelfde stijl heeft als de website. Ik vind de opmaak bijzonder mooi en hoewel het grote formaat niet direct het meest handige is, vind ik het prettig dat ik niet moeilijk hoef te doen met omslaan: het is namelijk één grote pagina. Daar komt bij dat negen van de tien menukaarten waarbij je wel moet bladeren, vaak hetzelde formaat hebben.

Het voorgerecht

Het was moeilijk kiezen met zo veel lekkere dingen op de kaart. Mijn vriend ging voor gefrituurde Parmezaankussentjes gevuld met pompoen en gerookte mozzarella en daarbij een arrabiatasaus om ze in te dippen. De smaak is maar moeilijk te omschrijven, vooral omdat het een heel bijzondere sensatie in je mond is. Zo weinig ingrediënten creëren een complexe smaak en de textuur is een feestje: het krokantje korstje gaat mooi samen met de smeuïge vulling. De arrabiatasaus vond ik heel lekker, maar omdat ik nog nooit een echte arrabiata heb geproefd, wist ik niet dat het best nog wat pittiger kan (dat wist mijn vriend dan weer te vertellen). Neemt niet weg dat hij wel vol van smaak was en behoorlijk wat pit had.

Jamie's Italian: Parmezaankussentjes en brood

Ik koos voor de broodselectie van rozemarijnfocaccia, zuurdesembrood, een knapperig broodje, ciabatta en tortano. Dit werd geserveerd met een schaaltje olijfolie en balsamicoazijn. Als ik dacht dat die kussentjes al een smaaksensatie waren, dan had ik het mis. Niets is zo lekker als goed, vers brood. We hadden nog wel een mandje opgekund, want ieder brood was een feestje, al helemaal in combinatie met die olijfolie en de balsamico.

Het hoofdgerecht

Hoewel ik de voorgerechten duidelijk in de Italiaanse keuken vind passen (soms met een verrassend modern jasje), stond ik te kijken van mijn vriends hoofdgerecht: hij ging namelijk voor een burger, iets dat ik niet bepaald Italiaans vind. Door er gerookte mozzarella, mortadella, sticky balsamico-uitjes, tomaten, augurk en chilipepertjes op te doen zou de Jamie’s Italian Burger dat echter wel zijn. Qua formaat was hij bij lange na niet zo imponerend als de burgers die ze bij Hard Rock serveren, maar hij zag er minstens zo lekker en vers uit. Volgens mijn vriend was het lekker, maar waren de Italiaanse smaken er niet persé uit te halen en was het ook geen heel bijzondere burger. De polentachips die hij erbij bestelde waren dat dan weer wèl.

Jamie's Italian: Jamie's Italian Burger & black angel pasta

Ik daarentegen koos iets heel bijzonders: Black Angel Spaghetti. Het was zeker niet het mooiste gerecht dat er geserveerd werd, maar wat een smaken! Neem huisgemaakte spaghetti die zwart gekleurd is met inkt van een inktvis, doe daar coquilles bij en een lichte saus van knoflook, chilipepers, ansjovis, wijn, peterselie en kappertjes en je weet niet wat je meemaakt. De pasta had een bite terwijl de rest praktisch op je tong smolt. De saus was een prachtige balans van zacht en pittig. Dit is absoluut een gerecht om voor terug te komen.

Jamie's Italian: Groene salade

Als bijgerecht kozen we een groene salade met een heerlijke dressing van citroen, mosterd, peperkorrels en mint-yoghurt met daaroverheen nog pompoenzaadjes. Het werd leuk en puur natuur geserveerd en het was een verfrissende afwisseling voor bij de pasta.

Het nagerecht

Ik zat zo vol van dat heerlijke brood en die verrukkelijke pasta dat een toetje er echt niet meer bij kon, en daarom nam mijn vriend ijs, zodat ik een beetje kon proeven. Hoewel het huisgemaakt zou zijn, viel het een beetje tegen. De smaak was goed, maar qua structuur had het romiger gekund en waren echte swirls in het zoute karamelijs bijvoorbeeld wel lekker geweest.

Nog een keer

Ook hier kwamen we een tweede keer terug. Niet zo origineel natuurlijk, maar dat brood en die pasta waren zo lekker, dat ik nog een keer wilde. Als voorgerecht namen we weer het brood, want dat is te goed om nog iets anders te proberen. Ik koos de Spaghetti Alla Norma als hoofdgerecht: huisgemaakte spaghetti met een rijke tomatensaus, boterzachte aubergine en vol Siciliaanse smaken. Mijn vriend nam ook pasta en ging voor Sausage Pappardelle met ragout van een speciaal soort worstje bereid met rode wijn. Wederom heerlijk gegeten, maar deze pasta was niet zo speciaal als de black angel spaghetti.

Jamie's Italian: Pasta alla norma & sausage pappardelle

Niet veel later bestelde ik een puntje Tutti Frutti Lemon Meringue Pie en ik bevond me even in de hemel der taarten. Wauw, wat was dat goddelijk! De bodem was kruimelig, de citroenvulling romig en de meringue was luchtig kleverig, precies zoals dat hoort. De citroensmaak was niet overheersend en ook met suiker zijn ze netjes binnen de perken gebleven. Ik at een puntje perfectie, als je het mij vraagt. Dan heb ik het nog niet eens gehad over de tiramisu van mijn vriend, die volgens hem heel bijzonder was door de sinaasappelmascarpone. En je krijgt ook nog eens een flink stuk.

Jamie's Italian: Tutti Frutti Lemon Meringue Pie & Tiramisu

Mocht je op zoek zijn naar pizza’s, dan ben je gek genoeg aan het verkeerde adres. Daar verbaas ik me ook nog steeds over, maar het brood alleen al is de moeite waard om bij Jamie’s Italian te eten en die rozemarijnkip die telkens voorbij kwam rook ook verrukkelijk.

3 reacties op “Jamie’s Italian”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *