Categorieën
Weet je nog

Het Facebook van toen: Vriendenboekjes en poesiealbums

Weet je nog, toen er nog geen Facebook was en je vriendinnetjes vroeg of ze in jouw vriendenboekje wilde schrijven? Je boekje vol krijgen (20 pagina’s) was een hele prestatie – heel wat anders dan de gemiddelde 300 vrienden ofzo die we tegenwoordig op ons sociale netwerk hebben – en je poesiealbum al helemaal. En waar je het toen las en daarna weer in de kast gooide, is het nu een dierbaar aandenken aan toen.

Als ik zelf een poesiealbum onder mijn neus kreeg, dan schreef ik op mijn mooist en koos ik altijd een glitterplaatje uit. Zeg nu zelf: dat glitterplaatje was toch veel belangrijker dan dat hele gedicht als je je poesie terugkreeg? Als het maar rijmde was je al blij. Ik in ieder geval wel. En als je dan ook nog eens een hoekje van het blad had omgevouwen met een mooie poezensticker, dan kon mijn dag helemaal niet meer stuk. Of wat dacht je van een hondenplaatje (met glitters!)?

Mooi

Nu ik jaren later mijn beide poesiealbums doorblader – de één voor familie, de ander voor schoolvriendinnetjes – kijk ik er ineens met heel andere ogen naar. Hoe mooi de pagina’s en sommige gedichtjes zijn. Hoe eh… bijzonder de rijmskills van sommigen zijn (“1, 2, 3, 4, 5, Laura is de bruid”). Hoe dat toen niet uitmaakte – die ene persoon had in mijn boekje geschreven en er een mooi plaatje bij geplakt. Daar ging het om. Nu vind ik ze prachtig, alle gedichtjes en alle pagina’s. En raad eens wat? Niet alleen heb ik allebei mijn poesies nog, mijn moeder had die van haar en oma ook nog liggen, met zo mogelijk nog mooier pagina’s. Alsof je een stukje geschiedenis in handen hebt, heel bijzonder.

Wat ik over mezelf ontdekte

Toen kwam ik ook nog eens mijn vriendenboekje (vol!) tegen en kwam ik tot de verrassende ontdekking dat rekenen mijn lievelingsvak was in groep 3 (in mijn herinnering kwam de liefde voor die dingen pas in havo 4 toen ik wiskunde b1 ging doen want voor die tijd kon ik amper 6+7 uitrekenen), dat paardrijden mijn lievelingssport was (terwijl ik drie jaar later pas voor het eerst in mijn leven en ook voor het laatst op een paard zat) en dat ik schoonheidsspecialiste wilde worden (ik kan net mascara aanbrengen zonder mijn ogen uit te steken). Wat echter nog veel leuker is om te lezen, zijn de wensen van mijn vriendjes en vriendinnetjes. Een kleine greep:

Ik wens…

  • “Dat ik een ballerina was,” en iemand anders wenste dat ze “in een heel mooie jurk een ballerina was.”
  • “Dat ik een eigen paard had,” en iemand anders een “‘boeder’ met een paard.”
  • “Een konijntje” (die kreeg ze uiteindelijk op haar zestiende).
  • “Alle Lego van de wereld.”
  • “Dat ik een tovenaar word.”
  • “Dat ik in groep 5 was” (geschreven in groep 4).
  • “Dat ik een dolfijn krijg.”

En mijn wens? “Dat opa en oma weer in Nederland komen wonen,” wat een jaar of vier later gebeurde. Een kinderwens: zo makkelijk vervuld. Nou ja, behalve dan als je tovenaar wilt worden.

6 reacties op “Het Facebook van toen: Vriendenboekjes en poesiealbums”

Oh geweldig om dat terug te lezen, mijn poëzie album lees ik regelmatig door, ik zal ook eens gaan zoeken naar mijn vriendenboekjes. Geen idee waar ik die heb liggen maar ik wil ze echt even weer vinden en lezen. Leuk om dan dingen over jezelf te ontdekken..

Jaaa, ik heb ze laatst ook weer gevonden,die van jou zijn leuk zeggen! Wat konden die mensen netjes schrijven met een vulpen he?!

Ik ben alleen mijn oudste poesiealbum kwijt, kwamen we in groep 8 achter, maar toen was het dus al te laat. Geen idee wie hem heeft. Zou ik een oproepje doen?

Ik zoek een poesiealbum. Ik heb geen idee wat er op de voorkant staat, maar gok iets van Disney. Naam Marleen de Roo, woonachtig in Assen. Er staan gedichtjes in van mijn opa en oma’s en helaas heb ik die nooit meer allemaal in mijn nieuwe poesiealbum gekregen, omdat ze al waren overleden. Dus als iemand mijne heeft gezien, ik wil hem terug!! 😛

Ik ben echt onder de indruk van die eerste pagina. Ik heb nu zin om met verf te spetteren op een blaadje om daar bloempjes van te maken. Wat een simpel maar leuk idee! Ik heb nog wel een oud vriendenboekje maar volgens mij heb ik mijn poëziealbum niet meer, toch eens naar zoeken. Ik was net ook al op zoek naar mijn oude vakantieboekjes maar ik kon alleen de laatste vinden. Ik wil de oudere zo graag zien, waar ik net een beetje kon schrijven 😀

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *