Categorieën
Notities

Het blauwe knopje

Driftig heb ik een blogje getypt, om het vervolgens te onderwerpen aan mijn kritische oog in de hoop dat er een foutloze tekst (die mooi aangekleed is met beeldmateriaal, natuurlijk) online gaat. Dat is het moment waar ik het even over wil hebben: die paar seconden dat de cursor boven “Publish” zweeft en ik die kriebels in mijn buik voel. Zelfs na anderhalf jaar Schrijfmeisje.nl

Twijfeltutje

Dingen als “vinden mijn lezers dit wel leuk,” en “oh help, ik hoop niet dat ze dit of dat van me denken” gaan tijdens die paar seconden door mijn hoofd. Dan slaat de twijfel ineens toe. Twijfel over het onderwerp, over mijn grammatica, woordkeuze, schrijfstijl, mijn eigen schrijven, terwijl je zou denken dat ik na 381 gepubliceerde artikelen wel beter zou moeten weten.

Comments

Stiekem doe ik dat ook wel, want inmiddels heb ik 1.967 comments gekregen (al zijn het nog altijd de spammers die echt van me houden met 5.515 op de teller). Leuke, lieve, grappige en een paar kritische comments. Iedere keer dat ik een mailtje krijg dat er een nieuwe comment is, kan ik mijn enthousiasme niet bedwingen en twijfel ik plotseling geen moment om met mijn cursor op het mail-balonnetje te klikken.

Meest en langst gelezen

Die comments komen op allerlei artikelen, waarbij “Waarom iedere vrouw panty’s zou moeten dragen,” “Toen je nog brugpieper was: Strings,” “Daniella moet maar niet op zoek naar zichzelf,” “Echte Meisjes en een berg talent,” “Trending: Lelijke babynamen” en “Waarom boobies fijn zijn” het meest gelezen zijn (maar niet persé de meeste comments hebben). De artikelen die het langst gelezen worden zijn “Interview: Webshop Fuzzylicious” (00:20:44), “Interview: Imme, model met een missie” (00:20:07) en “Muse in het Ziggo Dome” (00:12:07).

Auto-artikelen

Maar als ik je dan zelf iets aan mag raden in plaats van Google Analytics aan het woord te laten, dan zou ik voor de auto-artikelen gaan, gewoon omdat ik ze zelf met plezier (en een glimlach) terug lees. En blijkbaar ben ik niet de enige, want sinds Schrijfmeisje.nl één jaar bestond is er een hoop veranderd dankzij diezelfde auto-artikelen. Zo kwam ik in contact met Odiel van vrouwenautowebsite FemmeFrontaal en werden een aantal van die artikelen niet alleen geherpubliceerd, maar ben ik inmiddels een vaste columniste!

Herpublicatie

Alsof ik daar niet trots genoeg op ben, kreeg ik afgelopen week nog meer veren in mijn kont gestoken, zoals ze dat zo leuk zeggen. Ik maakte foto’s tijdens de Corvette 60th Anniversary Meeting en schreef daar een blogje over. Binnen een uur nadat ik op dat beruchte blauwe knopje drukte ontving ik een mailtje van één van de organiserende Corvetteclubs. Of ik het goed zou vinden als zij mijn stuk publiceren in hun clubblad. Daar hoefde ik geen twee keer over na te denken. Niet veel later kreeg ik dezelfde vraag van een andere organiserende Corvetteclub en ik staarde overrompeld naar mijn mail (terwijl ik alleen maar kon lachen van geluk. Je kunt je voorstellen hoe maf dat eruit heeft gezien). Meerdere contact personen van beide bladen zagen brood in mijn artikel en gevraagd worden of jouw stuk gebruikt mag worden voor herpublicatie is één van de grootste complimenten die ik kan krijgen.

Het blauwe knopje

En nu, na anderhalf jaar Schrijfmeisje.nl, denk ik aan alle reacties die ik heb gekregen en de geweldige kansen die mij toegekomen zijn. Dan besef ik me dat ik me helemaal niet zo druk zou moeten maken over dat blauwe knopje.

Maar dat doe ik toch. Iedere keer weer, die paar seconden, waarin ik me soms besef dat al bijna 25.000 unieke bezoekers (24.876, om precies te zijn) mijn site hebben bekeken. En zeker vandaag, terwijl ik nog net niet in slaap val, slaat de onzekerheid toe, want een paar uur geleden kwam ik terug van een waanzinnig weekend, waarover ik natuurlijk ook nog ga schrijven. Een weekend zonder slaap, maar met een auto, zon, in Londen en bij een legendarische band. Er is geen perfectere manier om het anderhalf-jaar-bestaan van Schrijfmeisje.nl te vieren (ook al gingen we voor de band, en niet om dat te vieren).

Mijn cursor zweeft weer boven het blauwe knopje terwijl de spanning begint (“Hoe gaan lezers dit vinden?”). Gezonde spanning waar ik tegelijkertijd maar geen genoeg van kan krijgen, want boven alles houd ik van schrijven, de voldoening die ik eruit haal en is Schrijfmeisje.nl iets waar ik beretrots op ben!

7 reacties op “Het blauwe knopje”

Anderhalf jaar alweer, wauw. Gefeliciteerd met je blog jubileum! En wat ontzettend gaaf van de herpublicaties. Goed bezig! 🙂 Ik vind je artikelen altijd prachtig geschreven, je bent wel een beetje mijn voorbeeld qua schrijfstijl hoor 😀 Dus genoeg reden om beretrots te zijn inderdaad!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *