Schrijfmeisje.nl
Onder het mom van “beter laat dan niet” is hier eindelijk weer een deel van onze VS-roadtrip. Iets met drukte, deadlines en soms een beetje stress – woorden die tijdens de roadtrip trouwens niet in mijn woordenboek stonden, al helemaal niet toen we in Bryce Canyon waren. Daar bestond mijn vocabulaire alleen nog maar uit “wauw,” want dit was onvergetelijk, ongeëvenaard, ongekend.
“Ik kan uw partnerpas nu gelijk wel even voor u overzetten, mevrouw,” zei de wegenwachtmevrouw aan de telefoon. Eh ja, hartstikke leuk en aardig, maar ik stond op dat moment met pech langs de snelweg. Om half drie ’s nachts. Met mijn nieuwe auto. Ik wilde dus eigenlijk alleen maar weten hoelang het nog duurde voor de wegenwacht er zou zijn.
Net als voor iedereen is het ook voor pas-afgestudeerde dansers een grote avontuur om aan het werk te gaan. Daarom heeft Het Nationale Ballet de Junior Company opgericht: zo kunnen jonge talenten zich beter voorbereiden op het dansen bij een groot gezelschap. Dat doen ze door mee te dansen in de voorstellingen van Het Nationale Ballet, maar ze hebben ook een geheel eigen tournee: het bruisende Ballet Bubbles.
Het is alweer even geleden dat ik het eerste deel schreef en nog langer geleden dat we op vakantie gingen, maar ik had wat tijd nodig om goed te gaan zitten voor het volgende deel van onze roadtrip door West-Amerika. We verruilden het verpletterende Vegas, de stad die nooit slaapt, voor ellenlange wegen door de woestijn die ons zouden leiden naar de mooiste schoonheden van de natuur die ik tot nu toe gezien heb.
Valentijnsdag, dat is altijd zo’n dag waar iedereen iets van vindt (commercieel, romantisch of onzin – de meningen lopen uiteen). Wij vinden het vooral heel leuk om die dag samen door te brengen. Soms is dat gewoon uit eten en naar de film, soms is het iets als karten en dit jaar zouden we gewoon lekker samen thuisblijven. Totdat er ineens “Vrijhouden voor geheim Valentijnsdingetje” in mijn agenda verscheen.