Categorieën
Columns

Flubberpasta, prutpuree en hoe het allemaal goed kwam

Je hebt wel eens van die dagen waarop je de yoghurt op een bord kwakt in plaats van in een kom. Goed nieuws: dat gebeurde me na eerste Paasdag niet meer. Maar er zijn nog zo veel van die dingen die dan wel gebeuren. Gelukkig zijn er superhelden om stresskipjes in nood te redden.

Nietsvermoedend stond ik in de keuken het Paasmaal te bereiden (al eten wij iedere dag een feestmaal natuurlijk). Alles liep op rolletjes: terwijl de tomatensaus zachtjes pruttelde, draaide ik de balletjes. Zodra ze klaar waren gingen ze in een koekenpan en was het tijd om het water voor de tagliatelle op te zetten en de salade te maken.

Drama #1

Dat was het eerste punt. De hele dag had ik hard gewerkt en het koken is even een momentje voor mezelf. Even vrij. Tenminste, zo ervaar ik dat. Toen ik ontdekte dat de pan die ik nodig had helemaal niet schoon in de lade stond zoals ik dacht, maar zich vies in de vaatwasser bevond, raakte ik lichtjes aangebrand. Daar ging mijn perfecte planning waarbij alles op het juiste moment klaar zou zijn. Ik moest immers afwassen (wat ook nog eens mogelijk mijn nagellak kon bedreigen nu het er al een week op zat en pijn zou doen aan mijn eczeemhanden).

Afwassuperheld

Nu is dat niet het einde van de wereld. Nadat ik de afwassuperheld had uitgehangen en een blinkend schone pan met water vulde en op het vuur zette, leek de rust weer wedergekeerd te zijn. Het noodlot sloeg pas toe toen ik die pan van het vuur haalde en wij een paar minuten later onze tanden in de pasta zetten.

Hij was te gaar. En het allerlaatste dat je wilt op zo’n non-stop studeren dag, is flubberpasta.

Het goede nieuws is dat ik de dag erna de pasta twee minuten korter heb gekookt dan op de verpakking stond en hij perfect al dente was. Kijk. Zo hoort het.

Blussen

Gisteren stond ik weer trouw in de keuken om mijn eigen aardappelpuree te maken, iets dat ik met mijn ogen dicht kan. Dat ik ze niet goed open had bleek maar toen ik, midden in een gesprek met mijn vriend, wat gevloek uit mijn mond hoorde ontsnappen terwijl een felle pijn door mijn vingers schoot en de tranen al een beetje opwelden. Dat het gas uitstond nadat de aardappels twintig minuten gekookt hadden betekende natuurlijk niet dat ik ineens de pannenlappen over het hoofd kon zien. Ik rende naar de kraan om mijn vingers te blussen. De kraan die nog op heet stond omdat ik net een vergiet en een pan (ja, alweer) had afgewassen.

Toen ik weer wat afgekoeld was, ging ik rustig verder en… verpeste ik die aardappelpuree die ik met mijn ogen dicht kon maken. Van romig maar toch stevig transformeerde ik het in een vloeibaar prutje. Laten we zeggen dat smaak het belangrijkste is.

Stress en ik ben een vrouw

Mijn vriend vond het nog steeds lekker – gelukkig maar! – en we deden alsof er niets aan de hand was. Dat was er natuurlijk ook niet, maar als je supergestresst bent, de dag erna (vandaag dus) een tentamen hebt en je ook nog dat essay moet schrijven èn je een vrouw bent, dan kunnen die dingen je wel eens te veel worden. En dus barstte ik maar in tranen uit.

Help!

Dat laatste gebeurde niet echt, maar mijn adem stokte wel even toen mijn vriend zei dat hij die zogenaamde magic sheet die ik bij mijn tentamen mag houden wel had geprint (hoera!) maar dat ‘ie ook nog op kantoor lag klaar te liggen zodat hij hem niet zou vergeten. Ik zei dat het niet erg was en dat ik ergens anders wel een kleurenprinter zou zoeken.

De echte held

Maar hij zei dat hij hem ging halen. Dat hoefde van mij helemaal niet, maar hij deed het toch. Daarna aten we samen een toetje en was mijn dag weer goed. Ik wil niet al te klef doen, maar jullie snappen wel hoe lief ik het vind en dat dit eigenlijk een behoorlijk understatement is. Als alles net even niet lukt en je een tranentijdbom bent, dan is dit precies wat je nodig hebt: begrip en samen toetjes eten. Oh, en series kijken. En andere leuke dingen doen zodra alle deadlines gehaald zijn.

Één reactie op “Flubberpasta, prutpuree en hoe het allemaal goed kwam”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *