Een moederdagcadeautje

Ik keek met een half oog televisie terwijl ik een tijdschrift las en in mijn eentje zat te dineren. Zo doet een vrouw dat namelijk. Wat een vrouw ook doet, is creatieve, leuke cadeautjes bedenken. Tenminste, dat probeer ik dan. Blijkbaar is dat niet meer de regel maar de uitzondering: volgens de reclame die ik voorbij zag flitsen, is dé cadeaubon nu het unieke cadeau om je moeder vandaag mee te verrassen.

Het klinkt een heel klein beetje logisch. Niet veel moeders zullen op die manier hetzelfde krijgen; immers, ze kiezen zelf uit waar ze de bon aan besteden. En toch is het alles behalve uniek. Je haalt een bon en ze moet zelf in feite haar cadeau uitzoeken. Nu denk ik niet dat ze daar iets op tegen heeft. Vrouwen kunnen dat namelijk prima. Ik twijfel er niet aan dat mijn moeder het een lief gebaar zou vinden en gelijk roept dat we snel samen moeten gaan shoppen zodat zij haar bon kan besteden, maar stiekem vooral zodat we samen de dag door kunnen brengen.

Spin met twaalf poten of een pastaschelpenportret

Maar daar gaat het nu juist om: het gebaar. Misschien zie ik het verkeerd, maar zo’n bon zegt voor mij niet meer dan: “Hoi mam, het is moederdag, ik hoor je een cadeau te geven, maar ik wist eigenlijk niets.” Dat terwijl je vroeger nooit een probleem had met moederdagcadeautjes. Je werkte weken op school aan die spin met acht poten (soms twaalf, als ik erg ambitieus was) of dat pastaschelpenportret. Van haar natuurlijk. Je kon niet wachten om ’s ochtends “stiekem” met je vader een ontbijtje te maken en vervolgens op bed te springen, want “mama, het is moederdag!” Op haar ontbijtbord lag dan het kunstwerk, vakkundig ingepakt door je vader (met jouw even vakkundige hulp, natuurlijk) en dan kon het feest beginnen. Tenminste, zo ging het er bij ons aan toe.

Zelfgemaakt

Zo’n bon doet het dus niet voor mij. Nu zeg ik niet dat ik een peperduur cadeau moet geven (dat wil ze niet eens), want met een bosje bloemen is ze ook al blij. Wat mijn moeder het liefst krijgt, zijn cadeautjes waar ik over nagedacht heb. Van die verrassingen, dingen die ze graag wilde maar waar ze nooit aan gedacht had (of nog niet wist dat ze ze wilde). Met stipt op nummer één (een gedeelde plek): een dagje met haar dochter doorbrengen zelfgemaakte cadeautjes. Een gedicht ofzo, of als verrassing een artikel op de website van haar dochter. Dit laatste heeft ze overigens nooit letterlijk gezegd, maar het kan wèl geregeld worden.

Lieve mama,

Even bellen
Om iets willekeurigs te vertellen
In werkelijkheid
Gewoon willen weten
Hoe het met je dochter gaat

Samen winkelen
Vroeger samen hinkelen
Een goed team met Super Mario Galaxy
Uren op de Wii
Tot heel, heel laat

Hete vuren
Vuren van jouw kind
Verdriet, maar ook vergevingsgezind
Later vooral begrip en steun
Een moeder die altijd achter haar dochter staat

Mijn rijbewijs halen
Of eigenlijk, de eerste keer falen
Een verrassing
Daar waren jullie dan
Zo’n bijzondere en liefdevolle daad

Toen, boos en blij
Want je was er voor mij
Ik hield me groot
Maar brak
Als een auto die afslaat

Een kaart
Omdat ik al “afstudeerde” eind maart
Een gebaar zo lief en klein
Maar met zo veel betekenis
Jouw moederliefde altijd paraat

Trots als een pauw
Dat ben je altijd
En ik op jou
Moeder en dochter
Een band die nooit overgaat

Mijn moeder
Zorgzaam en lief
Netjes en creatief
Altijd daar
Daarom speciaal een gedichtje voor haar

Terwijl ik vandaag de dag bij mijn moeder doorbreng, ben ik natuurlijk wel benieuwd naar wat jullie met moederdag doen!