“Meer drinken,” was het devies van de dokter. Minstens twee liter op een dag, dat zou mijn klachten flink doen verminderen. Eitje, toch? Maar er is een reden dat hij dat zei. Ik drink namelijk nog niet eens een liter op een dag, en zelfs dat kost me al de grootste moeite.
“O ja, dat is waar ook”
Ik ben dus geen grote drinker, moge dat duidelijk zijn. Ik heb dan ook niet zo vaak dorst en vergeet het daardoor simpelweg. Terwijl iedere student flesjes water meesleept en tijdens pauzes naar de koffieautomaat rent, kom ik tot de ontdekking dat mijn flesje nog thuis staat (naast de kraan natuurlijk). De reden dat ik vocht binnenkrijg is omdat ik standaard wat drink bij ontbijt, lunch en het avondeten. En omdat mijn vriend, als hij thuis is, tig keer vraagt of ik ook iets wil drinken, waarna ik denk: “O ja, dat is waar ook.”
Uitdrogen
Als er mensen langskomen, zet de gemiddelde Nederlander gelijk een bakkie koffie of thee. Ik ben al lang blij dat ik er meestal aan denk om iets te drinken aan te bieden (want daarna vergeet ik het gezien die drie slokken die ik zelf drink, als ik er überhaupt aan denk om ook iets voor mezelf in te schenken, niet genoeg zijn om mijn glas leeg te krijgen). Zonder mijn vriend drogen gasten hier gewoon uit.
Vergeten
Je zou dus zeggen dat ik na al die jaren (want ik doe dit al praktisch mijn hele leven) haast uitgedroogd ben en niet zo’n moeite zou moeten hebben met die twee liter op een dag. Maar ondertussen staat dit glas al een uur onaangeraakt naast mijn computer. Vergeten.
Plassen
En als ik dan een goede dag heb (bijvoorbeeld wanneer ik mijn Bobble erbij pak), dan heb ik een slechte nacht. Overdag heb ik er namelijk niet zo’n last van (ja, tenzij ik thee heb gedronken natuurlijk), maar ’s nachts blijf ik maar “de sanitaire voorzieningen utiliseren” (lees: twintig keer uit bed om naar de wc te gaan). Een hond kan daar niet tegenop plassen.
Koolzuur-klotsbuik
Nog zoiets. Als ik dan een keer wèl echt dorst heb, dan kan ik zo een heel glas leegdrinken. Maar als ik daarna opsta, dan klotst het aan alle kanten en heb ik plotseling een klotsbuik. En als ik een zeldzame keer een alcoholisch drankje neem (iets waar mensen eerder aan denken bij het werkwoord ‘drinken’), dan is het helemaal feest. Vooral bij drankje twee. Dan heb ik niet alleen een koolzuur-klotsbuik, maar ook nog eens een crappy coördinatievermogen.
Drinken. Nee, het is niet mijn hobby (maar de klachten verminderen wel als ik die twee liter op heb!).
7 reacties op “Drinken (een duivelse bezigheid)”
Vroeger had ik dit ook, maar nu ik het gewoon ben, kom ik nooit meer buiten zonder een fles water. Het went, echt! Moest mezelf even verplichten, maar nu gaat het vanzelf. Er bestaat btw ook een app die je op vaste momenten herinnert om te drinken. Oh en dat steeds naar de wc moeten lopen, wordt ook beter na een tijdje! Je blaas wordt vanzelf groter als je het drinken even volhoudt.
Lastig he, voldoende drinken als het niet in je systeem zit. Maar volgens mij is het vooral een kwestie van oefenen. Op een gegeven moment wen je er zelf aan om te drinken, en gaat je lichaam er ook aan wennen om het vocht gewoon vast te houden. Misschien kan je ergens op je computer of telefoon een alarm zetten om je te helpen herinneren te drinken op gezette tijdstippen? En nog meer flesjes kopen, zodat ze in al je tassen, en kamer etc staan.
Ik heb weer een nieuw filter voor mijn Bobble dus hopelijk helpt dat! Ik heb met mezelf afgesproken dat ik vier Bobbles per dag moet drinken (= ong. 2 liter). Wel fijn om te horen dat het went 🙂
Ik ben er ook nu een tijdje geleden mee begonnen en heb nu zoiets van dat het toch wel fijn is als ik altijd een fles thee of koud water in de buurt heb. En als ik daar geen zin in heb, is er nog altijd bouillon of zo.
Het positieve aan dit drink verhaal is dat je ervaren hebt dat het helpt,dus zorg dat het in je systeem past en je voelt als herboren.
Heel herkenbaar, ik kom op de meeste dagen ook niet eens aan de liter. Heel slecht, want daardoor veel hoofdpijn en vaak moe. Heb mezelf inmiddels wel aangeleerd om áltijd ‘ja’ te zeggen als iemand vraagt of ik iets wil drinken, dat lijkt redelijk te helpen.
Leuke blog! 🙂 En inderdaad heel herkenbaar… Ik drink zelf ook heel weinig en vergeet mijn gasten soms wat drinken aan te bieden.