Je ziet het altijd in horrorfilms, dat een prachtige vrouw nietsvermoedend staat te douchen, en dan… Dan volgt er een zogenaamd angstaanjagende scène waarbij een indringer het gordijn wegrukt, zoals dat gaat. Overduidelijk een situatie waarin wij ons nooit zullen bevinden. Toch?
Dromen
Na een intensieve danstraining stapte ik gisteravond onder de douche en voelde mijn spieren ontspannen dankzij het warme water. Ik ben dus zo iemand die absoluut niet goed voor het milieu is. Dan kan ik nog zo braaf afval scheiden en dergelijke (al is dat ook omdat het hier gewoon moet), met mijn uitgebreide douchen is dat gelijk teniet gedaan. En ik kan heus in vijf minuten klaar zijn, maar de douche is altijd zo lekker warm en een bron van inspiratie, want om de één of andere gekke reden kan ik uren dromen, denken en ideeën opdoen. Ineens is er dan alweer een kwartier voorbij in plaats van vijf minuutjes.
Twee dingen
Gisteravond stond ik dus ook te dromen over mijn auto, het blogje voor vandaag dat ik nog moest schrijven (en waar ik nog geen idee voor had), wat ik allemaal moet doen deze week en nog wat willekeurige andere dingen. Ineens zag ik het vanuit mijn ooghoek: een spin. Een indringer. Aangezien ik zonder bril douche en bijziend ben, kon dat maar twee dingen betekenen: of het was een megaspin, of hij was supersupersuperdichtbij en ik kon nergens heen.
De vorige keer
Snel overwoog ik mijn opties. De laatste keer dat ik in deze situatie zat – toevallig ook in een douche – was de oplossing allesbehalve subtiel en vlekkeloos, maar wel effectief. Ik stond namelijk in het privédouchehok op de camping, klaar om naar bed te gaan. Ik hoefde nog maar twee millimeter te reiken om mijn hand op de deurklink te kunnen leggen. De deurklink, waar een megavette dikke spin op zat. Zo’n springspin, die gelijk even demonstreerde dat hij heus wel naar de deurpost kon springen om daarna met z’n enge wiebelpoten zo typisch traag zichzelf voort te bewegen. Mijn oerinstinct vertelde me maar één ding: schreeuw om hulp. Binnen twee seconden schreeuwde de hulp terug dat ik niet zo moest schreeuwen want de hele camping kon het horen. Maar dat maakte mij geen bal uit. De redding was nabij en het feit dat ik dit kan typen geeft maar weer aan dat ik dit monster overleefd heb.
Vliegen
Als ik gisteravond had geschreeuwd, dan zou de hele buurt het gehoord hebben. Dan zou de buurt misschien dingen denken die helemaal niet zo zijn. En sowieso, ik moet die mensen nog jaren regelmatig onder ogen komen. Geen optie dus. Het bad was glad waardoor vluchten me niet heel verstandig leek voor deze eersteklas kluns. Zou ik toch mijn vriend roepen? Het is dat het beest op het plafond zat, anders had ik hem kunnen vragen om de kat…
Plotseling vliegt de spin naar me toe en zet ik het toch echt bijna op een gillen. Wacht eens. Een spin die naar mij toe vliegt?
Een typisch gevalletje van een mug een olifant spin maken.
5 reacties op “De vliegende spin”
Ik heb overal kriebels nu, ik ben zó bang voor spinnen. Brrrrr.. Ik zie ook in alle muggen een spin. Soms kijkt mijn vriend ineens heel intens naar een plek op de muur, “niet kijken hoor!!” zegt ‘ie dan. Ik half hysterisch “OH MY GOD WAT IS HET IS HET EEN SPIN JA HE EEN SPIN OH NOOO” en dan lacht ‘ie heel hard en is er helemaal niets. Jep. Elke keer trap ik er weer in 😉
Haha oh arme Iris, ik zie het al helemaal voor me! (Ik zou dat ook kunnen doen namelijk)
Ik vind alle insecten met vier -of meer poten redelijk onprettig.
Behalve lieveheersbeestjes. Die zijn wel leuk.
Misschien is het leuk voor je een keer een workshop’hoe ga ik met spinnen om’te volgen,volgens mij doen ze niks en zijn uiteindelijk alleen maar nuttig tegen bv muggen en die doen je wel wat.