Categorieën
Weet je nog

De grote basisschooltoets: Cito

Weet je nog, de toetsen op de basisschool? Dat was wel even andere koek dan het drama met de gestolen examens. Het was überhaupt op geen enkele manier te vergelijken met de middelbare school. Zo hoefde je niet eens te leren voor je toetsen (met uitzondering van topografie) en werden ze niet aangekondigd. Behalve de Cito-toets: dat bleef ieder jaar spannend.

De kleutertijd

Toetsen op de basisschool stelden nooit zo veel voor. In de kleuterklassen, groep 1 en 2, werd je vooral beoordeeld op hoe lief je met andere kindjes speelde, of je wel braaf je appeltje op had gegeten, of je al binnen de lijntjes kon kleuren en vergeet niet de prachtige kunstwerken die je maakte (die mijn moeder niet bewaard heeft – anders had ik wel wat leuker beeldmateriaal gehad). Zelfs als je lieveheersbeestje acht of 12 poten had in plaats van zes, dan maakte dat niets uit (gelukkig voor mij). Als je aan het einde van groep 3 alle letters van het alfabet kon lezen en schrijven, inclusief combinaties als oe, au, ou, ie enzo, en wist wat 2 + 2 was, dan zat je wel goed. Bonuspunten als je iets geavanceerders kon tekenen dan harkpoppetjes. Maar toegegeven, alleen maar zonnetjes op je rapport was natuurlijk wel het streven.

Het echte werk

In groep 4 leerden we hoofdletters schrijven en zongen we nog net niet dagelijks “Cowboy Billy Boem” (maar wel veel). Verder vulden we de tijd met 24 + 7 en nog wat meer tekenen, knippen en plakken. Toen kreeg je nog een stickerals je hoofdletter L eindelijk op de regel paste. Het was pas in groep 5 waar het echte werk begon met een tafeldiploma en aan het einde van het jaar onze eerste Cito. Rekenvaardigheid, taalvaardigheid, wereldoriëntatie en meer van die dingen werden getest met die toets. Toen wisten we nog niet dat dit eigenlijk slechts een oefening was voor de grote eindtoets: de Cito die je advies zou geven voor de middelbare school.

Concentratie en motivatie

“Leertempo, concentratie, motivatie, doorzettingsvermogen en intelligentie,” is wat de toets test volgens de Cito website. Met leren had ik geen problemen (maar met hoofdrekenen dan weer wel), aan concentratie geen gebrek (niet voor niets stond er op ieder rapport dat ik goed mijn werk deed, maar wel erg langzaam was) en het feit dat ik ondanks mijn traagheid wel gewoon doorging zegt genoeg over motivatie en doorzettingsvermogen. Stiekem hoop ik dat het met de intelligentie ook goed zat, ondanks mijn blonde lokken. Maar goed, toen wist ik dat natuurlijk niet. Ik dacht dat ik gewoon getest werd op hoe goed ik kon rekenen, lezen en hoe goed mijn wereldoriëntatie was.

De echte test

Nu, jaren later, besef ik me pas echt wat de grote basisschooltest was. Die Cito die we vanaf groep 5 ieder jaar moesten maken was niet de grootste uitdaging. Mijn problemen met hoofdrekenen waren niet waarom ik zo traag werkte. Nee. Het waren die stomme vakjes, want alsof je tijdens de kleuterklas nog niet genoeg had bewezen dat je inmiddels echt wel binnen de lijntjes kon kleuren, moest je die ovaaltjes helemaal inkleuren. Anders kon dat apparaat het niet lezen. En dus kleurde ik zorgvuldig mijn rondjes in. Ging ik erbuiten (dat was namelijk ook geen optie), dan gumde ik ‘m uit en begon ik opnieuw. En opnieuw. En opnieuw.

Met de Cito-toets mag je niet buiten de vakjes kleuren; dan raakte het apparaat dat ze gaat checken overstuur. Maar maak die vakjes dan op z’n minst iets groter dan een waardoor je niet driekwart van de toetstijd met het inkleuren van die stomme vakjes bezig bent.

4 reacties op “De grote basisschooltoets: Cito”

Haha, in mijn herinnering was de basisschool (en dan met name de onderbouw) toch wel een iets grotere uitdaging dan hoe je het nu portretteert.

Spelenderwijs zijn er ontzéttend veel “leerlijnen” en doelen die elk jaar bereikt moeten worden die bepalen of kinderen cognitief klaar zijn om naar een volgende klas te gaan.

Desalniettemin wordt dat spelenderwijs-principe natuurlijk steeds minder naarmate een kind verder komt in de bovenbouw, en ik vond het compleet inkleuren van die vakjes ook een kriem. Bah- bah!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *