De briljante Bryce Canyon

Onder het mom van “beter laat dan niet” is hier eindelijk weer een deel van onze VS-roadtrip. Iets met drukte, deadlines en soms een beetje stress – woorden die tijdens de roadtrip trouwens niet in mijn woordenboek stonden, al helemaal niet toen we in Bryce Canyon waren. Daar bestond mijn vocabulaire alleen nog maar uit “wauw,” want dit was onvergetelijk, ongeëvenaard, ongekend.

Na een prachtdag in Zion National Park en een nacht in een schattig hutje, stonden we bij dag en dauw op om naar Bryce te gaan en werden we begroet door een prachtige zonsopgang (hallo zeg, onze reis leek er echt een uit een film). Vervolgens stapten we weer in de auto en werden we al snel omgeven door de rode rotsen en vlaktes van Dixie National Forest. Indrukwekkend als dat was, waren we dat haast alweer vergeten toen we eenmaal in Bryce Canyon kwamen.

Oneindig indrukwekkend

Waar je in de vallei van Zion opkijkt naar de zalmroze rotsen, heb je in Bryce een oneindig uitzicht over de canyon die bestaat uit zogenaamde hoodoos, een soort stenen dennenappels die ontstaan zijn door erosie. Die hoodoos hebben de meest surrealistische vormen en zorgen voor een grillig aangezicht. Dat was zo immens en intens, zo’n onbeschrijflijk beeld (daarom nam ik ook foto’s van iedere centimeter die ik zag, erg leuk bij het sorteren). Bij het eerste uitkijkpunt was ik al overdonderd en die verbijstering werd met ieder uitkijkpunt alleen maar groter, tot we bij Upper Inspiration Point kwamen. Dat was echt het meest spectaculaire uitzicht dat ik ooit gezien heb en we hebben daar dan ook een hele tijd ademloos en sprakeloos zitten kijken. Met recht adembenemend en bovendien zo groots, dat het eigenlijk niet te bevatten is.

Wild feestje

Ook in Bryce was het weer een wild feest, want bij één van de laatste uitkijkpunten zat er een raaf op het hek. In Nederland zijn die schaars, dus het was extra bijzonder dat we hem van zo dichtbij konden zien. Ik schoot gelijk wat plaatjes terwijl ik uit de auto sprong nog voor ‘ie goed en wel stil stond. Net als met de herten in Zion, ging ik steeds een stapje dichterbij, tot ik op slechts dertig centimeter van de vogel stond, die als extra cadeautje nog eens de meest bizarre geluiden (lokroepen?) maakte. De roepende raaf was een echte charmeur en trok binnen een mum van tijd niet alleen een publiek van toeristen aan, maar ook een andere raaf, waarna ze met z’n tweeën naar elkaar gingen zitten roepen. Heel gaaf!

Rood, groen, geel

Na alle achttien uitkijkpunten te hebben gehad, reden we verder naar Cedar City via Panguitch, waar het rode rotslandschap overging in herfstige groengele bossen en kringelende wegen – totaal anders dan de omgeving van Zion en Bryce, en de lange, rechte woestijnwegen die we de volgende dag zouden trotseren. De volgende dag gingen we namelijk van Cedar City naar Bishop en om daar te komen, moet je over onder andere de befaamde Extraterrestial Highway, waar kilometers en kilometers niets te bekennen was, zelfs geen alien (maar wel een verstoorde stier).

Bezinken in Bishop

Zo’n 6,5 uur later kwamen we aan in Bishop, waar we lunchten bij Bakkerij Erick Schat. Deze bakkerij van Nederlandse oorsprong is tegenwoordig Amerikaans groot, maar heeft nog steeds speculaas, spritsen en andere Nederlandse lekkernijen in de schappen liggen. En groot als de bakkerij mag zijn, daar merkten we niets van aangezien het bomvol was op deze zonnige zondagmiddag. Mensen uit de omgeving rijden vier uur of meer (!) om hier hun brood te halen, en terecht, want het brood is heerlijk vers. Een echte aanrader dus om daar lekker te lunchen na een lange rit. Met goed gevulde buikjes streken we vervolgens neer in het lokale parkje om daar, na vijf dagen van vele indrukken (en vele miles, niet te vergeten), even te relaxen met een boek. Om alles even te laten bezinken, voordat we weer een dag vol verwondering tegemoet zouden gaan in Yosemite National Park. Maar dat verhaal bewaar ik voor de volgende keer in deel vier!

Tussenstand dag 4 & 5

Aantal raven op armlengte afstand: 2
Aantal boze stieren: 1
Aantal aliens: 0
Aantal Nederlandse bakkerijen: 1
Aantal miles: 571 (919 km)