Categorieën
Columns

Dat doe ik nog wel even

We zijn stuk voor stuk supermannen en -vrouwen die als de besten kunnen plannen. Daarom komt het natuurlijk nooit voor dat we, als we ’s avonds na twaalven terugkomen van die ene afspraak, nog even zestig pagina’s moeten lezen voor de uni. En dat ene blogje voor de volgende dag nog moeten typen.

Nee, het gebeurt nooit dat zo’n zorgvuldige planning uit de hand loopt of dat ik te veel hooi op mijn vork neem. Te veel dingen in één dag proppen? Ik weet niet eens wat dat is. Zo was het helemaal niet zo dat we gisteren weggingen en ik niet alles af had. Dat ik ’s avonds nog zestig pagina’s moest lezen (van de geplande 120) en een blogje voor vandaag moest typen. Hoe kom je erbij met die zorgvuldige planning van mij?

Nee, joh

Wat ook absoluut niet gebeurde, was dat we langer bleven hangen dan we hadden verwacht. Of gepland, net hoe je het wil noemen. Dat dit bij de volgende afspraak ook gebeurde. Wat wel zo was, was dat ik lekker onder een warme douche stapte toen we om half twaalf thuiskwamen. Dankzij mijn fantastische planning hoefde ik absoluut niet al die pagina’s nog te lezen, laat staan dat ik bedacht dat het een goed idee was om dat comfortabel in bed te doen. Of dat ik in slaap gevallen ben. Nee, joh.

Op rolletjes

Daarom typ ik dit blogje ook niet ’s ochtends bij het wakker worden in de hoop dat ik het nog online kan zetten voor mijn volgende, zorgvuldig geplande unidag. Dat is natuurlijk het grote voordeel van niet vooruitwerken voor je blog. En ach, mijn planningen lopen altijd zo op rolletjes, dat dit gisteren allemaal niet gebeurd is.

Dat doe ik nog wel even

Waarom typ ik dit blogje dan toch ’s ochtends vroeg vanuit bed en liggen er nog zo’n veertig pagina’s op me te wachten? Omdat ik gisteravond dacht: ‘Dat doe ik nog wel even.’ Zo gaat dat als het totaal onverwacht toch nog op de één of andere, onverklaarbare manier in de soep loopt, die planning. Omdat het zo leuk was. Omdat het een aantal uur later werd dan verwacht. Wie kent het niet, dat je dan denkt ‘dat doe ik nog wel even,’ maar dat er vervolgens niets meer van terecht komt? Daar zijn we supermannen en -vrouwen voor. Dan doen we het de dag erna nog wel even, met een nieuwe, wederom perfecte planning.

6 reacties op “Dat doe ik nog wel even”

Zo herkenbaar. Ik ben ontzettend goed in planningen maken maar ik hou me er vrijwel nooit aan. Telkens weer denk ik “ah.. dat doe ik wel even”. Terwijl het dan uiteindelijk zoveel bladzijdes leeswerk zijn geworden dat dat echt niet meer “even” kan. Oeps!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *