Categorieën
Columns

Controlefreak + cruise control = chaos

De controlefreak en cruise control

Chillenbillen geblazen, cruise control tijdens een roadtrip. Terwijl jij lekker achterover leunt regelt de auto de rest. Of nouja, het behouden van de snelheid dan. Zeker als je uren op de snelweg zit, kan het heerlijk zijn om even je (inmiddels verkrampte) voet van het pedaal te kunnen halen (want die hoek van 40º word je na drie uur best wel zat). Ik zei het al, chillenbillen. Behalve voor controlefreaks (zoals ik).

Iets nieuws

Of ik wist hoe cruise control werkte, vroeg mijn vriend toen we in zijn auto een roadtrip maakten. Ik heb niet eens een airbag in de Fiat – laat staan dat ik cruise control heb of weet hoe het werkt. Ik was nog net niet onder de veronderstelling dat cruise control hetzelfde betekende als “zelf-rijdende auto,” zeg maar. Maar goed, ook al vond ik cruise control een beetje overbodig, ik zeg natuurlijk geen “nee” tegen iets nieuws proberen. En als ik zelfs lachend van geluk uit mijn auto stap na mijn eerste rondjes op het circuit (inclusief met 90 door een scherpe bocht en tussen de iets-snellere Porsches en Lamborghini’s), dan valt alles daarna alleen maar mee, toch?

Ik had drie seconden nodig vanaf het moment dat ik de cruise control aanzette tot complete chaos.

Eerste reactie

Wat deed ik met die naderende vrachtwagen? Hoe ging de cruise control uit? Met het knopje of het schuifje en shit wat gebeurt er nú weer? En zo bleef het maar doorgaan. Ik had genoeg stress voor een acute burn-out en dan bedoel ik niet de variant met het oproken van de wielen. Dit ging he-le-maal de verkeerde kant op.

Gelukkig was het slechts chaos in mijn hoofd, want in werkelijkheid had de cruise control alles onder controle, en dat was precies het mijn hele probleem.

De werkelijkheid

Nu zul je misschien denken: wat is er moeilijk aan een auto die zelf de snelheid behoudt? Het is immers niet meer dan een knopje indrukken (al blijkt dat ook een behoorlijke uitdaging, maar dat is weer een heel ander verhaal). Je doet precies hetzelfde als normaal minus het gas geven. En ik moet zeggen, ik was zelf in eerste instantie ook erg onder de indruk van mijn cruise control skills, tot ik dichter bij een vrachtwagen kwam en moest gaan inhalen. Waar je normaal een dot gas geeft (zeker met de Cinq, want anders duurt het drie uur voor je er eindelijk een keer voorbij bent), gaat de auto nu gestaag verder zoals ‘ie al die tijd al deed. En dat is zo raar, zo vervreemdend, en in het begin zo eng. Alsof ik de controle volledig kwijt ben en niets anders kan dan me overgeven aan het recht doorrijden. Maar loslaten is nu eenmaal niet mijn ding en dat geldt dus ook voor mijn rechtervoet: onlosmakelijke verbonden met het gaspedaal.

Cruise control onder controle

Tot ik ergens bij Antwerpen toch ook wel een lam been kreeg. En, verzekerde mijn vriend mij, één tikje op de rem, het knopje of gaspedaal haalt de auto zo uit zijn haast hypnotische stand. Oh, en weet je wat? Gewoon sturen en inhalen is ook altijd nog een optie (voor het inhalen/ontwijken van die vrachtwagen dan hè… ).

En weet je wat nog meer? Ik heb de cruise control inmiddels helemaal chillenbillend onder controle. Vind ik leuk.

5 reacties op “Controlefreak + cruise control = chaos”

Ik kan er niks mee. Weliswaar nog geen lang stuk gereden, alleen een stukje van een half uur maar ik kreeg het niet aan en niet uit en pffft .. Ik wil ook wel die controle houden ofzo, niet dan eerst nog naar knopjes moeten zoeken voordat het uit is en dan zit je al tegen de vangrails aan. Dan maar een lambeen.

Wat schrijf je leuk beeldend, ik zie het helemaal voor me. Nee, zou ook niets voor mij zijn. Of ik zou er heel lang aan moeten wennen. De controle uit handen geven is iets waar ik zo ongeveer het allerslechtste ter wereld in ben. Maar goed… Gelukkig heeft het bij jou kunnen wennen. Het lijkt me in essentie namelijk ook best relaxed tijdens lange ritten..

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *