Schrijfmeisje.nl
Je hoopt van iedere grote reis die je maakt dat ‘ie onvergetelijk wordt, al helemaal als het je huwelijksreis én jubileumreis is. Ja, dat hoopten – verwachtten zelfs – wij dus ook. En dat werd het, maar iets anders dan we bedacht hadden.
Laatst was het weer zover. Ik zat er een halfuur van tevoren al helemaal klaar voor – je kent het wel, minstens tien browsers open op drie (of meer) apparaten. En dan, om stipt tien uur, begint het: refresh, refresh, refresh, om na 75 minuten foutmeldingen het woord ‘UITVERKOCHT’ te zien verschijnen. Best een beetje balen, maar gelukkig heb ik deze meester vorig jaar al mogen zien schitteren en… zelfs mogen ontmoeten.
Mijn eerste yogales zal ik niet snel vergeten. Het was best leuk, dat rekken en strekken, tot ze de gevreesde woorden zei: “Word één met de aarde…” Ik ben nog net niet gillend weggerend. Ik was zelf dan ook de laatste persoon op aarde die had verwacht dat ik ooit yogadocent zou worden.
Als klein meisje wilde ik dolgraag dwarsfluit leren spelen. Een vriendinnetje van mij had er een en ik mocht het van haar een keer proberen. Ik blies me suf in het ding, maar geluid kwam er niet uit. Daarom laat ik het maken van mooie muziek liever over aan mensen die dat écht kunnen en ga ik graag naar hun concerten. De concerten die ik op de agenda had staan voor 2017, klonken me dan ook als muziek in de oren.
Kleine meisjes worden groot. Dan kun je niet meer aankomen met een Kinderlinesblog, ook niet als je stiekem best klein gebleven bent. Er moest een echte blog met een eigen domeinnaam komen. Vijf jaar geleden is het alweer. Tijd voor iets nieuws.