“Mmm, wat ruikt het lekker!” Ja, dat zit wel goed met een appeltaart die gaar staat te worden in de oven. Het blijft een feest als de timer afgaat en hij bijna klaar is. Met of zonder slagroom, appeltaart is altijd smullen. Dat weten we wel. Maar wat weten we nog niet?
Englishness
Appeltaart is voor ons zo normaal, maar heb je er weleens bij stilgestaan waar het vandaan komt? Appeltaart blijkt namelijk stokoud te zijn! De allereerste recepten komen uit Engeland en zijn rond de tijd van Chaucer (auteur van The Canterbury Tales) onstaan. 1381, om precies te zijn. Het oorspronkelijke recept is nog in Middle English geschreven, wat heel anders is dan het huidige Engels. Wij Dutchies kunnen het toch een beetje lezen, want Middle English had wat Friese invloeden.
Het oorspronkelijke recept bestond uit ‘goede appels, goede kruiden’ (alsof we rotte appels zouden gebruiken), vijgen, rozijnen, peren en natuurlijk het deeg. De vulling werd geel gekleurd met saffraan. Er werd, in tegenstelling tot nu, geen suiker bij gedaan. Wie weet letten ze toen al op de slanke lijn.
Tegenwoordig is het allemaal veel simpeler: maak een lekkere bodem, doe er culinaire appels in (denk aan Granny Smith en Bramley – zuur en knapperig) of ga op de makkelijke toer met een blikje of gedroogde appels. Dat is hoe met de name de Britten en Amerikanen hun taart graag eten, soms zelfs met een stukje kaas erop of erbij (nee, ik snap ook niet waarom iemand dat zou willen). In Amerika is appeltaart zelfs een stukje cultuur (en dan bedoel ik niet American Pie).
Onze appeltaart
Wij gebruiken het liefst Goudreinet (jammie!) of Elstar. We maken niet alleen een bodem, maar ook een rand en gooien er naast appels (vaak op smaak gebracht met suiker, kaneel en citroensap) meestal ook nog rozijnen in. Ook lekker: een scheutje rum over de appels doen en even in laten trekken. Onze taarten krijgen een mooie patroontje bovenop en soms zelfs wat glazuur. Ja, wij kunnen er ook wat van. Al heel lang: het eerste Nederlandse recept is waarschijnlijk rond de Gouden Eeuw onstaan, in 1626. Warm, koud, met of zonder slagroom en soms met een bolletje ijs: een stuk appeltaart gaat er altijd wel in!
Zwøds
Dat stukje kaas bij je appeltaart is niets vergeleken deze variant. De Zweden gebruiken gewoon geen bodem en rand. Eh, het is appeltaart? Net als met hun smørrebrød, pakken ze ook dit op geheel eigen manier aan. Het deeg gaat door de appels heen en zo krijg je een Zweedse appel… mix?
Fancy varianten
Sowieso zijn we gek op appelgebak. Als de gewone appeltaart gaat vervelen, is er altijd nog de appelkruimel, het chique op-z’n-kop tarte tatin, en als we toe zijn aan een nieuwe vorm, gaan we gewoon voor een apfelstrudel met een bolletje vanille ijs, vers uit de oven. Appelgebak rocks!
4 reacties op “Appeltaart: Wat je nog niet wist”
Leuk geschreven! En leuke weetjes 🙂
Dankje, leuk om te horen!
Dat wist ik nog niet over appeltaart! Ben nu wel benieuwd geworden naar de zweedse variant 🙂
Dat ze er vroeger geen suiker in deden heeft niets met de slanke lijn te maken maar met het feit dat suiker zoals wij dat kennen nog niet bestond! Ook in ons land was honing lange tijd de zoetmaker.