“Maar hij viel me aan!” roep ik verontwaardigd uit als mijn moeder zegt dat het niets is. Het is weer zo ver: het barst van de beestjes. Helaas niet van de poezenbeestjes, maar echte, kleine beestjes. Met meer dan vier poten (minstens zes), soms zo klein dat er inslikgevaar dreigt en vieze brombeestjes. Juk!
Wellicht is mijn punt al duidelijk, maar zo niet: ik houd niet van insectenbeestjes. Over het algemeen genomen dan. Er zijn er namelijk een aantal die ik zonder wild rond te maaien met mijn armen om mij heen kan hebben.
Mooie insecten
Dit zijn de insecten waar je niet hysterische voor hoeft weg te rennen. Sterker nog, deze durf ik best op mijn hand te hebben. In een vlindertuin ben ik helemaal in m’n element tussen al die fladderende pracht. En wat denken we van de rood-met-zwarte-stippen lieveheersbeestjes? Prima dingen (tenzij ze dat gele kwakje achterlaten – bah!).
Stomme insecten
Waar moet ik beginnen? Er zijn er zó veel. Het is echt niet zo dat ik voor ieder insectje wegren. Die kleine vliegjes bijvoorbeeld, daar kan ik best mee leven zonder het gevoel te hebben dat ik weleens met een oncharmante bult (a la muggenbultenstijl) op mijn gezicht eindig. Maar ze zijn wel verdomd irritant als ze de hele tijd voor je hoofd heen en weer wiebelen (want die beesten lijken chronisch dronken) of als ze tijdens het fietsen op je bril gaan zitten (waar je ze vervolgens niet vanaf kan krijgen zonder met een zwarte vlek op je bril te eindigen. En waarom moeten die dingen altijd op je witte broek gaan zitten?
Ook vlinders, maar dan anders
Nachtvlinders, ook zoiets wat opzich heel ongevaarlijk is. Alleen die dingen zijn van die ontzettende zenuwpezen. Als er eentje in de kamer zit (of vooral in de caravan of voortent als ik op vakantie ben – op campings wemelt het van die beesten), dan moet ‘ie weg. Hij mag best blijven leven hoor. Maar hij moet wel weg. Nu alsjeblieft.
Prik
De meest hatelijke soort is er een die prikt en steekt. Muggen. Wespen. Muggen. Vooral muggen. Het begint met dat verschrikkelijke gezoem wat niet weggaat en wat je natuurlijk alleen maar hoort als het a. donker is en b. jij daar probeert te slapen. Het klinkt altijd alsof ze in je oor gaan en als je eindelijk denkt dat je ze allemaal hebt uitgeroeid, word je toch nog wakker met 3D-polkadotbenen.
Veel poten
Vier zomers geleden alweer. Ik was met mijn ouders op vakantie met de caravan. We hadden een privé douchehok, luxe! Het was laat, warm, en ik ging me nog even opfrissen. Ik wilde de deurklink vastpakken, maar toen zag ik het. Een zwart schepsel – zó groot – met een dik lijf en dikke poten. “Papa! Papaaaa!” gilde ik. Hij gilde terug. Dat ik niet zo moest gillen want iedereen kon het horen. Dat kon mij niets schelen. Als ik maar gered zou worden van dit monster. Goed nieuws, want ik heb het overleefd. Maar zeg nu zelf: welk meisje is niet bang voor grote, dikke spinnen?
Misschien een beetje
Ik zie mezelf altijd als iemand die gek is op de natuur (dat ben ik echt hoor) maar ik houd gewoon niet van al die krioelende beestjes. Zoals pissebedden. En ik zit ook niet graag in de aarde te wroeten op zoek naar wormen (die natuurlijk geen insecten zijn, maar wel raar glibberig). Misschien ben ik dan toch een beetje een stadsmeisje, zoals mijn vriendinnen zeggen. Maar geen zorgen: ik ren echt niet weg voor ieder beestje dat in mijn buurt komt.
Ah joh
Dat zegt mijn moeder als ik weer eens hysterisch met mijn armen mep om een vliegje wat nog kleiner is dan een zoutkorrel weg te jagen. “Ja maar… hij viel me aan!” Zo gaat dat gewoon. Ik ben en blijf een meisje. Een niet-beestjesmeisje.
Ben jij een echte beestjesbikkel of ook een bang-voor-beestjesmeisje?
Één reactie op “Allemaal beestjes en 3D-polkadotbenen”
Wat beestjes betreft ken ik weinig genade. Van lieveheersbeestjes (zonder die smerige stinkende poep inderdaad!) en zo heb ik weinig last. Muggen zijn verschrikkelijk en gaan er aan. Wat ook zo irritant is zijn die kleine zwarte vliegen die in ‘hoeken’ vliegen. En spinnen….ik schrok al van de spin op de foto, de angst zit heel erg hoog wat spinnen betreft! Zulke grote zwarte zitten altijd bij mij in de schuur….ik kan er niks aan doen, maar gewoon de aanblik van al die poten..ik las ooit dat waarom je zo schrikt van spinnen,aan het feit ligt dat spinnen 8 poten hebben. Bij beestjes met 6 poten is de angst veel minder. Bij mij klopt het echt!