Categorieën
Columns

Advent, Angry Birds en nagellak

December betekent natuurlijk feest, maar op de basisschool deden we ook serieuze dingen, zoals iedere maandagochtend een adventskaarsje aansteken met een mooi Bijbelverhaal erbij. De versimpelde kinderversie, dat dan wel. Maar thuis was advent veel leuker: een kalender met deurtjes en daarachter een chocolaatje.

Wat een feest was dat. Als de Sint het land uit was en ik niet meer uit kon kijken naar een schoencadeautje op woensdag en/of zaterdag, had ik altijd nog de adventskalender. Ik was een rasechte chocoholic, dus dat ging er wel in. Het was de enige maand in het jaar waar ik mocht snoepen voor het ontbijt (zeg nu zelf, je gaat toch niet tegen een hyperactief kind zeggen dat ze moet wachten met dat chocolaatje tot ná het ontbijt? Vooral niet als ze pure vlokken op brood doet).

Een deurtje openen

Iedere dag rende ik vol spanning en opwinding te trap af. Niet omdat het chocolaatje zelf zo’n verrassing was, maar wat dacht je van de verschillende figuurtjes? Meestal waren het typische kerstfiguurtjes: van hulst tot cadeautjes en kerstbomen. Ik zocht naar het juiste deurtje en voorzichtig maakt ik het open – het kraken van het dunne karton maakte het des te spannender, want dit was het moment! – en sloeg mijn slag. Alsof ik minstens een hele zak vol pakjes had gehad riep ik uit wat ik die dag bemachtigd had en zoog tevreden mijn chocolaatje op.

Een gat

Ooit houdt dat op natuurlijk. Op de middelbare school kan dat gewoon niet meer, zeg maar net zoals die oma-onderbroekjes dan ook niet meer kunnen. Natuurlijk viel ik in een gat het eerste adventskalenderloze jaar, dat gevuld moest worden met kerstchocolaatjes die op tafel stonden. Mijn verdriet was zo al snel vergeten, want deze chocolaatjes waren groter en lekkerder (puur wint het van alle soorten, als je het mij vraagt). Ik miste advent geen seconde (zo bijzonder vond ik die adventskrans op de basisschool nu ook weer niet) en vergat het zelfs een beetje.

Andere adventskalenders

Tot Angry Birds Seasons op mijn telefoon stond. Goed, het zijn misschien geen chocolaatjes en de deurtjes kraken ook niet (ze gaan slechts met een magische tik van de vinger open), maar het is wel een adventskalender. Iets om iedere ochtend weer naar uit te kijken en drie sterren te verdienen. Dan sta je ook nog eens met een voldaan gevoel op. Geheel in stijl met zuurstokjes, sneeuw en kerstmutsjes. Of wat denk je van de Ciaté adventskalender? Met prachtige kleurtjes en deurtjes, en achter die deurtjes nog eens 24 kleurtjes in nagellakpotjes met schattige strikjes, iets dat kenmerkend is voor dit Britse merk. Hoewel ik niet snel van mijn geliefde O.P.I. af zal wijken, was de verleiding groot…

Toch zal advent nooit meer hetzelfde zijn. Want nu ben ik groot, en niet meer klein. Die spanning en het gevoel dat het echt iets bijzonders is, is iets dat ik als 21-jarige toch wel mis.

Beeldmateriaal Ciaté: Selfridges.com

4 reacties op “Advent, Angry Birds en nagellak”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *