Mijn eerste yogales zal ik niet snel vergeten. Het was best leuk, dat rekken en strekken, tot ze de gevreesde woorden zei: “Word één met de aarde…” Ik ben nog net niet gillend weggerend. Ik was zelf dan ook de laatste persoon op aarde die had verwacht dat ik ooit yogadocent zou worden. Lees verder
Als klein meisje wilde ik dolgraag dwarsfluit leren spelen. Een vriendinnetje van mij had er een en ik mocht het van haar een keer proberen. Ik blies me suf in het ding, maar geluid kwam er niet uit. Daarom laat ik het maken van mooie muziek liever over aan mensen die dat écht kunnen en ga ik graag naar hun concerten. De concerten die ik op de agenda had staan voor 2017, klonken me dan ook als muziek in de oren.
Kleine meisjes worden groot. Dan kun je niet meer aankomen met een Kinderlinesblog, ook niet als je stiekem best klein gebleven bent. Er moest een echte blog met een eigen domeinnaam komen. Vijf jaar geleden is het alweer. Tijd voor iets nieuws. Lees verder
Weten jullie nog, 2016? Dat jaar dat het een week geleden nog was? Ik heb daar nog wat ongeschreven verhaaltjes over te vertellen. Lees verder
Wachten, wachten, wachten. Dat is wat ik deed, eerst op 25.000 medequeuers om kaartjes te bemachtigen en daarna 329 dagen tot het eindelijk zover was: ons bezoek aan Harry Potter and the Cursed Child. Lees verder