The Bling Ring

Een groep tieners die de huizen van de grootste hollywoodsterren leegroven en vervolgens een luxe leventje erop nahouden: het klinkt te ongelofelijk voor woorden. Dat is precies wat Sofia Coppola aantrok in dit waargebeurde verhaal dat Nancy Jo Sales schreef voor Vanity Fair in 2010 en waar de The Bling Ring op gebaseerd is.

Het verhaal

Mark (Israel Broussard) is een nieuwkomer op Indian Hills, een alternatieve high school in Los Angeles. Als buitenbeentje ging Mark liever niet dan wel naar school en werd dus van zijn vorige school afgetrapt. Hier lijkt het hem niet veel beter te vergaan, tot hij Rebecca (Katie Chang) ontmoet, met wie hij al snel bevriend raakt: ze delen een liefde voor mode en celebrities. Hij heel gehecht aan haar, en doet eigenlijk alles dat zij doet, ook als ze op klaarlichte dag het huis van zijn vriend binnengaat, wat spullen meeneemt en “even” de Porsche Boxster op de oprit leent. De twee gaan samen uit met vrienden Chloe (Claire Julien), Nicki (Emma Watson) en adoptiefzusje Sam (Taissa Farmiga) en Mark ontpopt zich tot populaire jongen. Op een dag vraagt Rebecca hem het adres van Paris Hilton op te zoeken. Immers, zij is vast het type dat een sleutel onder de deurmat heeft liggen… Dat is waar The Bling Ring pas ècht begint.

Vind ik leuk

Eén van de leukste dingen vind ik het verhaal zelf: het is zo ongeloofwaardig en onvoorstelbaar, dat dat het juist heel interessant maakt. Ik betrapte mezelf erop dat ik sommige dingen echt niet geloofde (serieus, welke celeb vergeet nu om alles op slot te doen en heeft niet een half leger aan beveiliging?), en daardoor werd ik des te nieuwsgieriger naar het verloop van het verhaal, maar ook naar de werkelijkheid. En als je “The Suspects Wore Louboutins” leest, het artikel waar The Bling Ring op gebaseerd is, dan kom je erachter dat Coppola bijzonder dicht bij de waarheid is gebleven. Quotes uit het artikel komen letterlijk terug in de film en het lijkt haast alsof het artikel zelf over de film gaat (als je het artikel dus achteraf leest, wat ik aanraad). Ook leuk vind ik Coppola’s motivatie voor het maken van de film, want die is precies hetzelfde als mijn ervaring van het verhaal en daardoor ook een beetje de film:

De manier van filmen past bijzonder goed bij de belevingswereld van de karakters en het verhaal. Er wordt veel gebruikt gemaakt van korte shots en shots die zodanig genomen zijn, dat het voelt alsof je erbij bent. Wanneer de karakters wegrennen bij één van de huizen, zien we ze dat niet in een strak beeld doen, maar is het alsof de cameraman ook rent (en dat zal waarschijnlijk ook het geval zijn). Doorgaans zou ik dat vervelend vinden, maar bij The Bling Ring voegde het absoluut wat aan de beleving toe en het een stuk geloofwaardiger maakt (iets dat je best kan gebruiken bij zo’n bizar verhaal).

De cast is ook bijzonder geloofwaardig, iets dat komt door Coppola’s keuze om voor acteurs te gaan die werkelijk de leeftijd van de karakters hebben of in een soortgelijk milieu zijn opgegroeid, zoals Claire Julien. Deze nieuwkomers doen echt niet voor minder onder. En dan hebben we natuurlijk nog Emma Watson, die niet in de film zit omdat ze al beroemd is, maar omdat Coppola haar geschikt vond voor de rol van Nicki. Ook fijn is dat ze dus niet de rol heeft gekregen van de leider van de groep, want dat zou al snel een heel andere suggestie wekken. Sowieso ben ik behoorlijk onder de indruk van Watsons acteerprestaties, want dit is een kant die we niet verwachten van haar en die ze zo brengt, dat we vergeten dat ze ooit goody two-shoes Hermione Granger speelde.

En dan nog de mooie dosis humor: van subtiele grapjes tot de absurdheid van de karakters die wij zien (maar zij zelf natuurlijk niet).

Vind ik niet leuk

In het begin had ik best wat moeite om de film te geloven, dus op dat moment vond ik dat niet zo leuk. Pas toen ik de volgende ochtend Nancy Jo Sales’ artikel las, begreep ik die keuzes en kon ik ze waarderen.

Zien?

Ik was direct na de film al enthousiast, maar zeker nu ik “The Suspects Wore Louboutins” heb gelezen, ben ik erg onder de indruk en raad ik The Bling Ring zeker aan. Het feit dat er zo veel leuke dingen in zitten die ik niet na kan vertellen (a. omdat ik geen spoilers wil geven en b. omdat navertellen het altijd verpest) zegt eigenlijk al genoeg. Vanaf 1 augustus draait The Bling Ring in Nederlandse bioscopen en zeker tijdens de hitte is het heerlijk om naar een goede film te kijken onder het genot van airco. Of als je een kijkje wilt in het huis van Paris Hilton (het enige echte celebhuis in de film). Zien dus.

Waardering: