Het was de bedoeling dat ik hier vandaag een stukje over online zou zetten. Dat stukje zou afgelopen zaterdag al geschreven worden, maar doordat dit helemaal anders liep dan gepland, had ik op dinsdagochtend nog steeds niets op papier en realiseerde ik me, toen ik Facebook opende, dat mijn plan al in het water was gelopen.
Nog voor ik überhaupt had nagedacht over het plaatsen op dinsdag (want in mijn planning stond ‘ie op maandag), liep ik tijdens het schrijven zaterdag al tegen wat andere dingen aan. Ik bedoel, ik had al twee keer over Switched at Birth geschreven, wat opzich al genoeg zegt over wat ik van de serie vind, dus wat zou ik nu doen? Voor samenvattingen kun je op zo veel andere websites terecht dat een samenvatting van mijn kant niet veel toe zou voegen. Daarbij wil ik niet dat mensen die de serie nog niet volgen maar dat door mijn enthousiasme wèl willen gaan doen, onverwacht spoilers tegenkomen. Wat zou ik dan doen?
Leeg
En daar bleef het artikel akelig leeg. Ik besloot dat het een goed idee was om in de stad te gaan lunchen met mijn vriend. We zaten in de zon, we kletsten, liepen daarna de stad door om wat boodschappen te halen, kletsten nog meer en kwamen weer thuis, waar ik verder ging met mijn blogje voor maandag (gisteren). Toen drong het tot me door: het Switched at Birth-artikel moest naar de dinsdag. Eigenlijk was dat wel mooi, want dan kon ik nog even nadenken over hoe ik er originele invulling aan kon geven, gezien ik na al die inspirerende activiteiten nog steeds geen idee had.
In plaats daarvan
Op zaterdagavond deed ik echter heel andere dingen. Ik reed auto, ging even de stad in, keek toen we terugkwamen nog een aflevering van Breaking Bad (ook een serie waar ik eens iets over zou moeten schrijven), ging slapen en begon aan de zondagochtend met een formatietraining. Daarna dacht ik na over een essay en dat was het wel zo’n beetje, want die inspiratie kwam maar niet.
Tijdsverschil
Maandag was een baaldag zonder internet en meer van die grappen waardoor ik niet echt verder kwam met mijn essays, maar ondertussen ook niet bedacht dat ik dan wel wat anders kon doen (bovendien zou ik toch internet nodig hebben voor beeldmateriaal). Maar als ik de volgende ochtend hard aan het werk zou gaan, zou ik het nog online hebben staan voor het in de VS werd uitgezonden. Lang leve het tijdsverschil, dacht ik nog.
Hier is ‘ie dan
Tot ik die ochtend Facebook opende. De première van het vervolg van seizoen 2 was nèt afgelopen terwijl ik nog steeds niet wist wat ik moest doen. Het stukje moest er komen, want dit is een serie die je, als je het mij vragt, niet mag missen. Misschien is dit niet zoals ik het in gedachten had, maar anders is het wel. Het geeft me zelfs de kans om reclame te maken voor mijn eigen, oude blogposts over Switched at Birth, zodat jullie weten waarom ik zo fan ben (dat is dus hier en hier te lezen). Mocht dat nog niet overtuigend genoeg zijn, dan heb ik hier nog een weetje: wist je dat de laatste aflevering van het eerste gedeelte van seizoen 2 geheel in American Sign Language is gedaan? Eén van de meest indrukwekkende en creatieve afleveringen die ik heb gezien. Om een lang verhaal kort te maken: gewoon kijken dus.
Beeldmateriaal: ABC Family
4 reacties op “Switched at Birth gaat verder”
Heel fijn dat de serie weer verdergaat, na de allereerste aflevering was ik al fan 🙂
Ghehe, inderdaad, gewoon kijken! Ik heb hem gisterochtend gelijk gezien 🙂
Ik was even helemaal blij omdat ik dacht dat Net5 er mee verder ging maar het is dus alleen maar in Amerika begonnen. Dat betekent dat ik toch nog even moet wachten.
Leuk artikel,beste stukje ;dat je met je vriend bent gaan lunchen,zeer belangrijk ding om te doen in het leven en daarna weer verder leven!