Categorieën
Genieten

Struinen door San Francisco

Struinen door San Francisco

We gingen omhoog, omhoog, omhoog, tot we plots niet meer omhoog konden en dus naar beneden zouden moeten. Ik hield mijn adem in, kneep nog net niet mijn ogen dicht zoals ik in een achtbaan zou doen. We zaten namelijk niet in een achtbaan, maar in onze huurauto in San Francisco en in een stad zo mooi als deze, zou mijn ogen dichtdoen zonde zijn.

Waar verkeersdrempels in Nederland de hoogste “hellingen” zijn, zijn die in San Francisco zo hoog dat ze mij af en toe kriebels in mijn buik bezorgden toen we de stad binnenreden. Tegelijkertijd gaven ze ook de meest fantastische uitzichten op deze bruisende stad die haar schoonheid en charme juist aan deze bijzondere geografische eigenschappen dankt.

Willekeurige straat in San Francisco

Hoogtevreeskriebels of niet, met slechts twee dagen de tijd om San Francisco te verkennen, hadden we geen seconde te verliezen en reden we naar de Golden Gate Bridge. Of nou ja, we verdwaalden eerst en kwamen in Golden Gate Park terecht, dat ook op ons lijstje stond en waar we dus eerst lekker gewandeld hebben langs de prachtige tuinen. Na deze tussenstop vervolgden we onze route naar de Golden Gate Bridge, die we uiteindelijk in zijn volle rode glorie konden bewonderen. Wist je trouwens dat de brug zijn oranjerode gloed dankt aan 25 waaghalzen die de brug wekelijks verven met 1,000 gallons (3.785 liter) verf?! Zo veel inspanning, terwijl de brug meestal verstopt zit achter een deken van mist (maar gelukkig niet toen wij er waren).

Golden Gate Bridge in San Francisco

Kuitspieren en cable cars

De rest van de eerste dag trainden we onze kuit- en bilspieren al struinend over de heuvels en hellingen in de stad, met overal schattige pastelkleurige huisjes die trapsgewijs verspringen door de extreem steile straten. Lombard Street mocht niet in het rijtje ontbreken; deze helling is zo steil, dat ze helse haarspeldbochten hebben moeten aanleggen, wat zorgt voor een spannend schouwspel van afdalende auto’s. Wij besloten eerst een andere afdaling te maken: met een cable car van Lombard Street naar het hart van de stad.

Dat was me nogal een ritje, want ze gebruiken nog steeds de eeuwenoude techniek voor de cable cars. Een sterke (belangrijk detail) man bedient een hendel waarmee hij de kabel vastgrijpt en op het juiste moment loslaat; zo zorgt hij dat we remmen en dat we veilig een kruising met een andere cable car line over kunnen steken. Dat vergt niet alleen veel kracht, maar ook perfecte timing. Voor mensen met hoogtevrees (ik noem geen namen) is zo’n ritje dus best een beetje spannend, maar ook een absolute must – dit is zo typisch San Francisco, zo karakteristiek en zulk puur vakmanschap. Een ervaring om nooit te vergeten! Ook heel leuk: in het Cable Car Museum kun je precies zien hoe cable cars werken.

Cable Car Museum in San Francisco

Cable Car Museum in San Francisco

Geschiedenisles in de gevangenis

De dag erna begonnen we met een nog onvergetelijkere ervaring: een bezoekje aan Alcatraz. We namen de eerste boot naar dit beruchte eiland en werden al snel begroet door onheilspellende waarschuwingsborden. Eenmaal op het eiland voerde een audiotour ons mee naar de kleinste hoekjes van de gevangenis, doordrenkt met een duistere geschiedenis. Dat was binnen goed te voelen: ik vond het er koel en kil, en de rillingen liepen over mijn rug terwijl we keken naar cellen met reconstructies erin en luisterden naar de verhalen van ex-gevangenen, ex-medewerkers en hun families. Dat was boeiend, maar ook heftig en confronterend, en liet een diepe indruk achter.

Na ruim twee uur in de gevangenis besloten we de rest van het eiland te verkennen. Zo stuitten we op een ander gebouw met daarin een expositie over veroudering in gevangenissen. De expo bestond uit foto’s van seniore gedetineerden met citaten die varieerden van bekentenissen tot beschouwingen. Dat maakte het een heel persoonlijke tentoonstelling die mij echt raakte en voor we het wisten, waren we ineens weer een uur verder. Inmiddels hadden we wel rommelende buiken en namen we de boot terug.

Alcatraz

Reconstructie van de befaamde ontsnapping uit Alcatraz

Expositiehal op Alcatraz

Chillen en billen

San Francisco staat bekend om haar zuurdesem, met name die van de beroemde Boudin Bakery waar je de mooiste broden vindt (ooit een brood in schildpadvorm gezien?), dus dat werd onze lunchbestemming. Weer bomvol energie (en zuurdesem dus) zetten we de dag voort met nog meer toeristentrekpleisters, zoals de Pier 39 en natuurlijk de befaamde zeeleeuwen, die lagen te brullen en te chillen in de zon. Dat laatste is precies wat wij ook deden, maar dan wandelend door de steile straten (zo train je je billen ook nog eens tijdens het chillen).

Toffe zuurdesembroden in Boudin Bakery

Zeeleeuwen op Pier 39 in San Francisco

De San Francisco-sfeer

Na onze waslijst met typische toeristenactiviteiten te hebben afgewerkt, hebben we eigenlijk alleen maar door de stad gestruind. Gewoon door de stad lopen is namelijk al heerlijk in San Francisco met die mooie architectuur, met die verre uitzichten vanaf de toppen van hellingen en vooral ook met die relaxte sfeer. Het voelde alsof er in San Francisco geen enkele stress was, ondanks dat het een grote stad is met veel wegen, verkeer en wereldse attracties. Toeristen zag je eigenlijk alleen maar bij de trekpleisters – ga de hoek om en je bent ze kwijt. Dat, samen met die ongewone geografische ligging en rijke geschiedenis, maakte San Francisco zo speciaal en ik was na twee dagen echt wel een beetje verliefd op deze superstad. Toch was het tijd om te gaan, terug naar waar de reis startte: LA!

Een selectie van schattige huisjes in San Francisco

Hoogtepunten op Highway 1

Mijn vriend had me al maanden lekker gemaakt over de uitzichten die ik op de beroemde Highway 1 (Pacific Coast Highway) langs de kust richting LA ging zien. Of eigenlijk: zou gaan zien, als het mooi weer was geweest. Maar hoe verder we van San Francisco reden, hoe minder zon we zagen. Dan nog was het allemaal fantastisch, zat ik constant te ooh-en en aah-en en wilde ik bij bijna ieder viewpoint wéér foto’s maken (echt hoor, naderhand foto’s sorteren was nog wel een dingetje). En toen… kwamen we zeekoeien tegen. Say whut?! Wilde reeën(grond)eekhoorns, zeeleeuwen én zeekoeien? Ook niet een paar of zo, maar twee hele stranden vol. Wat een gelukstreffer, want de beste beesten komen maar drie keer per jaar naar dat strand: een keer om voort te planten, een keer om door de modder te rollen en een keer om te niksen. Wat een machtig gezicht (zelfs al deden ze dus niks)!

Naast waanzinnige uitzichten en zeekoeien trakteert de Pacific Coast Highway je ook op de leukste strandstadjes, zoals Monterey en Carmel, gevuld met idyllische strandhuisjes uit de film. Met zoveel te zien moet je die 420 miles (676 kilometer) niet in één dag willen afleggen. Daarom overnachtten we in Marina en Lompoc, onze laatste stoppen voordat we weer terug zouden gaan naar de stad waar onze reis en deze blogserie begon en volgende keer ook eindigt. To be continued!

Pacific Coast Highway

Pacific Coast Highway

Carmel

Zeekoetje

Tussenstand dag 6 t/m 10

Aantal miles: 511 (823 km)
Aantal zeeleeuwen en zeekoeien: ontelbaar
Aantal gallons verf op de Golden Gate Bridge: 1,000 (3.785 liter)

Golden Gate Park

Schildpad in Golden Gate Park

Golden Gate Park

Alcatraz

Alcatraz

Alcatraz

Alcatraz

Alcatraz

Alcatraz

Alcatraz

Zeeleeuwen op Pier 39

Pier 39

Straat in San Francisco

Stadscentrum San Francisco

Stadscentrum San Francisco

Cable Car keren

Cable car gekeerd

Klok San Francisco Ferry Building

Pacific Coast Highway

Pacific Coast Highway

Zeekoeien

Mama-zeekoe en zeekalfje

Grapjas

Monterey

Carmel

Carmel

3 reacties op “Struinen door San Francisco”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *