Categorieën
Columns

Om half zes opstaan: De waarheid

Ze zeggen altijd dat het went, vroeg opstaan. Zeker als ik me de voordelen bedenk van tot 12:00 college hebben (namelijk om 14:15 thuis zijn), dan wil ik dat maar wat graag geloven en maak ik mezelf wijs dat om half zes opstaan daarvoor het echt waard is. Maar iedere woensdagochtend loop ik weer tegen de waarheid aan.

Je hebt ze, van die mensen die zonder mopperen opstaan wanneer de wekker gaat, een boterhammetje naar binnen schuiven en in de auto stappen om ergens aan de andere kant van het land te gaan werken of om een onmogelijke ochtendspits te ontlopen. En dan zien ze er dus ook nog eens fris en fruitig uit. Hoewel ik mezelf echt een ochtendpersoon vind, benijd ik ze, want dit is hoe dat iedere woensdagochtend bij mij gaat.

Geen Sneeuwwitje

Om gelijk maar te beginnen bij het begin: ik stap niet zingend uit bed zoals Sneeuwwitje. Dat kan ook niet, want meestal ligt mijn vriend naast mij nadat hij net mijn wekker heeft uitgezet en met moeite mij wakker heeft gekregen, waarna ik half slapend kreun dat ik ècht op ga staan. Maar niet nadat ik me nog een paar keer omdraai, in bed naar mijn telefoon staar (wat in werkelijkheid mijn mail lezen en de weersvoorspellingen kijken moet voorstellen) en ook nog even tegen mijn vriend aankruip, die me nog net niet uit bed hoeft te jagen om te voorkomen dat ik te laat kom. Dan wil ik hem niet ook nog eens mijn zangkunsten aandoen.

Slaapdronken

Als ik dan mijn been uit bed zwaai, moet ik mezelf dwingen om door te zetten, want het is geen zomer meer. In plaats daarvan stap ik – mevrouw koukleum – nog net niet klappertandend uit bed. Het is namelijk zo vroeg dat de verwarming voorlopig nog niet aan gaat terwijl het in bed zo lekker warm was, en mocht je denken dat ik van die kou wel wakker word, dan heb je het mis. Ik ben zo slaapdronken als het maar kan en ben al lang blij dat ik me besef dat ik uit bed ben. Het gebeurt namelijk vaak genoeg dat ik ’s nachts wakker word als mijn vriend ook gaat slapen, met hem praat, naar het toilet ga en daar de volgende ochtend niets meer van weet. Maar goed, uiteindelijk presteer ik het op die woensdagochtenden zelfs om in een outfit – en dus geen samengeraapt zooitje waarmee ik op Pipo de clown zou lijken – de deur uit te gaan, met als gratis accessoire wallen tot op mijn knieën.

Alles lijkt erger dan het is

Nu klinkt dat allemaal niet zo dramatisch, maar als je om half zes uit je bed komt terwijl je de avond ervoor, ook al nam je je een week eerder toen zich dit tafereel ook voltrok voor dat je ècht op tijd in bed zou liggen, misschien toch iets te laat naar bed ging, dan lijkt alles erger dan het is. Dan zit je haar stommer en heb je dus wallen tot op je knieën (dat lijkt niet zo, maar ís zo).

Het moment dat de wekker gaat

Maar het is vooral dat moment dat de wekker gaat. Dat mijn ogen nog dichtgeplakt zitten, dat mijn lichaam nog zodanig in slaapmodus is dat ik niet eens weet hoe ik moet bewegen en vooral dat ik echt totaal niet uitgerust ben (wat zeg ik? Ik slaap net een paar uurtjes) waarop ik om half zes opstaan een beetje vervloek. Voordelen? Welke voordelen?

Dan heb ik ook wat

O ja, om kwart over twee ’s middags al thuis zijn. Dan kan ik een vers geroosterd sneetje brood als lunch eten in plaats van een kleffe boterham die mijn broodbeleg opgezogen heeft en vervolgens aan flarden gescheurd is in mijn tas (Jam!). Dan kan ik zeggen: “Ik heb weekend!” Dat ik die middag eigenlijk pas echt begin aan de studie is een klein detail. En dat ik ’s ochtends niet te genieten was ook, want de waarheid is: het went niet. Ja, ik benijd de mensen die als stralende zonnetjes opstaan, zelfs om half zes ’s ochtends.

7 reacties op “Om half zes opstaan: De waarheid”

Hahaha herkenbaar! Ik moet 2x in de week om 5.45uur op en dan ben ik ook echt niet te genieten en vervloek ik mezelf dat ik een stageplek heb waar ik 1,5 uur voor moet reizen. Maar gelukkig is die stageplek het wel waard. Maar elke dinsdag en woensdagochtend… oef. Kutwekker.

Oh jee. Ik heb dat sowieso als ik voor 10 uur op moet staan. Half 6 is helemaal absurd vroeg! Maar goed, ik ben ook best een nachtmens, dan is vroeg opstaan noooit leuk en went het inderdaad ook niet. (Ik heb ‘vroeger’ gewoon 3-4 maanden de ochtendkrant bezorgd als bijbaantje, 6 ochtenden in de week om 5 uur opstaan, HORROR).

Hihi ja, er zijn denk ik weinig mensen die dat fijn vinden, vooral als ze dan worden gewekt door de wekker. Zelf ben ik vaak rond half zeven wakker uit mezelf, en dat is wel lekker! Ik ben ook wel een ochtendmens. Maar geloof heilig dat je je biologische klok gewoon niet teveel moet dwingen om op tijden op te staan die niet normaal voor ‘m zijn 😉 Alhoewel, soms kan het helaas niet anders…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *