Categorieën
Genieten

Het Louwman Museum

We konden op tweede Paasdag best paaseieren gaan zoeken of genieten van die extra luie zondag. Maar het leek ons veel leuker om naar het Louwman Museum te gaan, eindelijk! Een museum vol auto’s, maar niet zomaar auto’s. Nog niet afhaken dames, want dit museum is ook voor ons een bezoekje waard!

Oudjes

Alle auto’s in het Louwman zijn oudjes. Geen old-timers, maar echt antieke auto’s. Dat opzich maakt de collectie al heel bijzonder. Als bezoeker waan je je in de geschiedenis van auto’s, maar ook van een stukje cultuur. Naast de tentoongestelde auto’s zijn er ook kunstwerken en gebruiksvoorwerpen uit desbetreffende perioden.

Bijzonder

Wat ik nog het meest bijzonder vind van dit museum, is dat het een familiecollectie is. In 1934 werd de basis gelegd, en kijk nou! Wij kunnen alle 230 stukken bewonderen. Dit zijn niet zomaar antieke en klassieke auto’s: bijna iedere auto heeft een bijzonder verhaal.

Historisch hapje

Het eten is misschien niet historisch, maar je waant je toch even heel wat jaren terug in de tijd. Ik slaakte gelijk verrukte en enthousiaste kreetjes bij het zien van het restaurantje. Of moet ik zeggen binnenplein? Ik bestelde een bagel met zalm, ingelegde komkommer en wasabi. De bagel bleek zelfs nog warm te zijn! Pas na een lekkere en gezellige lunch begonnen we aan ons museumbezoekje.

Route

Gewoon, omdat het handig is. We volgen de route en komen zo langs alle collecties. Eerst The Dawn of Motoring, waar auto’s nog steeds op koetsen lijken en die eind negentiende, begin twintigste eeuw zijn gemaakt. Bij de Motoring-collectie komen we langs bijzondere auto’s: van reiswagens tot auto’s met vinnen. Ik kan mijn geluk niet op als we bij Racing aankomen, want daar komen we de juweeltjes van onder andere Le Mans en Formule 1 tegen. Dan is er nog de Luxury-collectie. Dat zijn de auto’s met een eigen karakter.

De tachtigste

Deze Ford Model A komt uit de Verenigde Staten, is in 1903 gebouwd en daarmee heeft ‘ie de schone leeftijd van 109. Hij is de tachtigste Ford ooit. Met zijn acht pk (kun je het je voorstellen?) tuft ‘ie met maximaal zeventig over de straten. Ik vind het schattig.

Een Dutchie

De 1905 Spyker 12/16-HP Double Phaeton heb ik eigenlijk alleen maar op de foto gezet vanwege de prachtige slangenkop (die functioneert als claxon) en andere details. Het oog wil ook wat, natuurlijk. Bovendien is deze Spyker één van de eerste Nederlandse auto’s.

Vernieuwend? Mooi niet

We moeten zuinig rijden (dat staat tegenwoordig zelfs in de theorieboeken), groen doen, en het liefst zo’n elektrisch geval aanschaffen, want dat is vernieuwend en de toekomst. Althans, dat is wat we moeten geloven. Maar kijk nou, in het Louwman ontdek ik (want mijn vriend wist het al) dat ze vroeger al lang elektrische auto’s hadden. Worden wij mooi voor de gek gehouden!

Aan het roer

De Duitsers bedachten wat nieuws in 1967. Waarom alleen rijden als we óók kunnen varen? Zo werd de Amphicar geboren, en het is een geinig ding om te zien. Hij heeft 45 paardjes (pk) en kan op het land wel honderd km/u. In het water is ‘ie iets trager (twaalf km/u) maar hé, varen is in ieder geval een optie. Dat kunnen we vandaag de dag niet zeggen van onze Punto’s en Jeeps (om maar wat te noemen). De Amphicar heeft alles om te varen, behalve een roer. Mocht je toch van koers willen veranderen, dan kun je sturen met de voorwielen. Eigenlijk suckt ‘ie wat betreft vaarkwaliteiten. Toch hebben ze vaak genoeg het kanaal overgestoken, en het blijft een stukje mooie techniek.

Nog zo een

De Fiat 850 Shellette Spider kan ook al varen. Daar zijn ze net iets verder gegaan door er een bijpassend rieten interieur in te doen. Een soort van rijdende picknickmand. Dit waren de strandauto’s van 1976 en later.

The King

Deze auto is alles behalve the King. Hij is vooral – vind ik – oerlelijk. En dat is zonde, want een Cadillac Fleetwood uit 1976 is normaal gesproken een prachtding om te zien. Deze eigenaar wilde echter zijn 8.2 liter achtcilinder iets laten aanpassen. Hij liet ronde lenzen over de originele koplampen zetten, er is een overdaad aan chroom, en er zijn dikke treeplanken met een lichtorgel bij het openen van de deuren. De dashboardverlichting reageert op het ritme van de radio. Deze Caddy heeft 190 pk’tjes en gaat maximaal 190 km/u. De eigenaar? The King!

Acteertalent

Deze kleurige taxi heeft wel iets weg van een speelgoedautootje, maar heeft meer in zijn mars. Dit is niet zomaar een taxi met 109 pk. Nee, hij is beroemd geworden doordat hij in 1972 figureerde in The Godfather. Vijf jaar later deed ‘ie het nog eeens over in Thieves Like Us.

Chevy

Van veraf herken ik ‘m al: de Chevrolet Corvette 427 Stingray, en ik sta blij te wiebelen naast mijn vriend (die eigenlijk degene is die gek is op Amerikaanse auto’s). Dit witte beestje komt uit 1966, heeft 425 pk (dat is wel wat anders dan die acht pk van de Ford Model A) en kan wel zo’n 245 km/u. Geen bijzonder verhaal, maar wel bijzonder om te zien.

007

Er zijn maar liefst zeven Aston Martin V12 Vanquish’s uit 2002 twee gemaakt voor Die Another Day. Drie daarvan werden gebruikt voor close-ups en interieur shots. De andere drie werden uitgerust met vierwielaandrijving en maar liefst 300 pk. Speciaal voor de special effects. Hoe dan ook is dit een geweldig ding om te zien, en waarschijnlijk ook om te rijden. Normaal gesproken staat hier echter een andere Bond-auto: de 1964 Aston Martin DB5 James Bond.

Last but not least

Geef mij maar een rode Ferrari. Maar daar dacht Prins Bernard net even anders over. Hij liet zijn Ferrari 500 Superfast Speziale groen maken. Toegegeven, het is een prachtige kleur. Maar zeg nu zelf, een Ferrari hoort toch gewoon Ferrarirood te zijn? Ook liet hij, in plaats van de gebruikelijke 5.0 liter, een 4.0 liter motor erin zetten. Achja, hij was immers goed bevriend met Enzo Ferrari. Er zijn slechts 37 Ferrari Superfasts.

Dagje zoet

Ineens is het alweer vier uur later. De tijd vloog voorbij en ik heb me prima vermaakt. Toegegeven, ik ben best wel een beetje autogek, maar ik was echt niet de enige vrouw die daar rondliep. Het Louwman Museum is auto’s, cultuur, en een stukje geschiedenis, maar vooral heel leuk.

2 reacties op “Het Louwman Museum”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *