Categorieën
Columns

Een stukje over spam

Vroeger waren we zelf verantwoordelijk voor spam. Als er weer zo’n doorstuurmail kwam (hetzij om te laten weten dat die persoon die ‘m had gestuurd echt wel je vriend was of om ervoor te zorgen dat Windows/MSN/you name it gratis bleef), dan stuurden we ‘m massaal door. Langzaam beseften we ons hoe bloedirritant die mailtjes eigenlijk waren, maar nu we het zelf niet meer doen, krijgen we ze gewoon gratis en voor niets. En ongewild.

Alweer prijs!

Ook zoiets waardoor we vroeger vaak met een vraagteken boven ons hoofd achter de computer zaten. Hadden we echt een miljoen gewonnen door alleen maar naar onze favoriete website te gaan en op een pop-upje te klikken? De prijs bleek echter vaak niet veel groter dan een paard. Een Trojaans paard. Of een worm. En of je daar nu blij van moet worden?

Subtiel

Het is maar goed dat we niet meer in die pop-ups en mailtjes trappen. Waar het toen onschuldig aan zo veel mogelijk mensen doorsturen was, wordt ons nu gevraagd of we even onze bankgegevens door willen geven aan de bank waar we niet zitten. Als dat het niet is, dan hebben we wel een prijs gewonnen waarvoor we onze bankgegevens moeten invullen. Subtiliteit is duidelijk één van de sterkere kanten van spammers.

Scherp

Dan heb je nog het soort dat een comment achterlaat op een blogje dat al zo oud is dat het stof er haast op ligt. Een blogje waarin je bijvoorbeeld een beetje de spot drijft met fashionblogs en een vleugje zelfspot toevoegt over je eigen gevoel voor mode, omdat je nu eenmaal zo’n fashionista bent. Blijkbaar betekent dat net zo veel als “ik blog heel graag over mode en sluit me ontzettend graag aan bij jouw fashionnetwerk,” en resulteert het ook nog eens in spam voor websites die kleding voor een prikkie aanbieden (en vooral veel andere dingen die geen kleding zijn). De spammers zijn scherp en selectief zoals geen ander dat is.

Spamlove

Dagelijks krijg ik zo’n tien tot twintig spammailtjes in mijn inbox en dan heb ik mijn spamfilter nog niet eens bekeken. Soms lopen de spamcomments op Schrijfmeisje.nl wel op tot een stuk of honderd. In een uur tijd, bedoel ik. Ik zei het al eerder, maar de spammers houden van me. Jammer voor hen dat het niet wederzijds is.

Gênant

Helemaal jammer natuurlijk dat ze toch een paar essentiële vaardigheden missen, zoals de spam in een leesbaar schrift invoeren in plaats van in het Chinees (of zou het Japans zijn?). Maar wat nog het meest gênante is dat je kan doen als spammer, is geen link achterlaten. Als je het doet, doe het dan goed. Of doe het gewoon niet.

3 reacties op “Een stukje over spam”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *