Vroegâh zette je je schoentje voor de open haard (in werkelijkheid de verwarming) met een handgeschreven briefje, zong je uit volle borst minstens twintig Sinterklaasliedjes en deed je er een peen bij voor Amerigo. Zo ken ik Sinterklaas. Maar hoe gaat dat tegenwoordig?
Ik hoef niemand te vertellen dat je vlak voor Sinterklaas altijd heel goed luisterde en braaf deed wat je moest doen. Je kamer opruimen en je bord leeg eten? Ineens kon het allemaal wèl. Je wilde echt niet in het Grote Boek van Sinterklaas komen te staan als een stout kind, want dan zou je in de zak meegenomen worden naar Spanje. Om dat te voorkomen en extra lief te zijn voor de goede Sint, tekende en kleurde ik erop los. Natuurlijk moest de Sint wel weten wat ik wilde hebben, dus ik stond altijd met smart op het grote speelboek van Intertoys te wachten.
De cadeautjes
Ik bladerde en bladerde. Soms knipte ik iets uit en plakte dat in mijn brief zodat ik zeker wist dat de Sint mijn verlanglijstje zou snappen. Tegenwoordig gaat dat anders. De knip-en-plak verlanglijstjes worden vervangen door verlanglijstjes op Bol.com gezien we daar ook speelgoed kunnen krijgen. Niet dat het heel veel uitmaakt, omdat moderne kinderen ook maar wat graag computerspelletjes spelen, hetzij op een Nintendo DS of andere console en die dingen kun je daar al jaren bestellen. Zoals wij vroeger graag een videoband in de recorder stopten voor onze favo Disneyfilms, zo staan er nu online versies van films op hun verlanglijstjes. Een mooi prentenboek? Ben je mal. Wat dacht je van een luisterboek of een verhaal voor op de eReader? Vroeger kleedde ik maar wat graag mijn Barbies aan, tegenwoordig designen kinderen hele collecties op de computer of console. Real-life racen met je mooiste autootjes? Nee, dat doe je nu natuurlijk op de Playstation. De cadeautjes zijn veranderd. Ook qua formaat: was een schoencadeautje vroeger een jojo of Tamagotchi, zo hoor ik nu regelmatig dat er ook dingen als een iPod inzitten. Nog altijd niet ‘groot,’ maar wel een flink prijskaartje.
Het vieren
Niet alleen de cadeautjes: ook de manier van vieren. Zette je vroeger de schoen bij de supermarkt (je weet wel, zo’n bouwplaat die je in moest kleuren), nu gebeurt dat op Facebook met slechts één muisklik. Als je het uitpakt, verschijnt er natuurlijk een bericht in de Newsfeed, zodat ze maandag op school niet meer hoeven te vertellen wat voor’n moois er in hun schoen zat. Nee, dan hebben de overige 29 klasgenoten het allang geliked. De gedichten? Ach, laat maar zitten. Op Google kunnen ze er zo honderd vinden.
Arme Sint
Maar… Wat moet die arme Sint toch met die moderne kinders? Die lijstjes op Bol.com kan hij niet vinden, typen doet hij met slechts twee vingers waardoor de mailbox van de Sint overstroomt en Facebook? Daar heeft hij nog nooit van gehoord. Een Skype Piet heeft hij niet. Amerigo staat verdrietig in zijn stal, wat magertjes door het gebrek aan wortels en appels. De Sint zit treurig achter zijn computer. Wat moet hij nu toch? Zijn mijter staat naast hem. Zou hij echt op het punt gekomen zijn waar hij een mijter aan moet schaffen?
Niet voor niets traditie
Natuurlijk niet. De Sinttraditie zal misschien wat veranderd zijn, maar het heet niet voor niets traditie. Welk kind staat niet te springen om op te staan en het prachtige pakje in zijn schoen te bekijken? Niets was spannender dan dat. Had Amerigo de wortel of het plukje stro wel opgegeten? En had hij wel genoeg gedronken uit het bakje water buiten? Was Sinterklaas de sleutel niet vergeten? Stel je voor dat hij niet eens naar binnen had gekund… Wat een heerlijke tijden waren dat. Zal ik eens iets bekennen? Stiekem hoop ik nog steeds af en toe een schoencadeautje aan te treffen. Gewoon, omdat het zo fijn is.
4 reacties op “De moderne mijter van Sinterklaas”
Traditie is gewoon een ander woord voor ‘Dat doen wij hier altijd zo’.
Haha, ik zat vroeger ook met het intertoysboek aan tafel weg te dromen bij al dat leuke speelgoed (barbies!). En ja, het klinkt stom maar toen wij klein waren was Sinterklaas toch wat kneuteriger.
Amerigo moest ik even googlen. Ok, het paard van de Sint. Weet je hoe het paard noemt in Vlaanderen? Slecht weer vandaag.
Het waren briljante tijden,en wat fijn dat er ook kinderen waren die met een kleinigheidje zeer tevreden waren.